Η Mingus Dynasty είναι μια από τις πιο δεμένες μπάντες που έχω δει ποτέ live, με τον σταρ τρομπονίστα Φρανκ Λέισι να κλέβει εύκολα την παράσταση με την πληθωρική του παρουσία - αν και προσωπικά χάρηκα που στην τρομπέτα είδα τον Άλεξ "Σάσα" Σιπιάγκιν, τον άντρα μιας παλιάς μου αγαπημένης. Κι όλο αυτό στο Bimhuis, το πιο εντυπωσιακό τζαζ κλαμπ της Ευρώπης, σε ένα ογκώδες, αλλά πανάλαφρο κτίριο από γυαλί, μέταλλο και ξύλο πάνω στο νερό, σε μια μικρή αίθουσα με άψογη ακουστική, άνετα καθίσματα αμφιθεατρικά και απίστευτη θέα: σε κανένα άλλο κλαμπ του κόσμου δεν μπορείς την ώρα που νυχτώνει (κι αυτήν την εποχή στο Άμστερνταμ νυχτώνει κατά τις 10.30, σε καίει αυτό) να βλέπεις πίσω από την μπάντα τα φώτα της πόλης να ανάβουν, το τραμ να περνά και το υπέροχο NEMO του Ρέντζο Πιάνο να φωτίζεται έτοιμο να σαλπάρει. (Κι όλα αυτά με 22€). Πολιτισμός. Φάε εσύ τώρα, Half Note, κόκκινα τουβλάκια και δήθεν ατμόσφαιρα.Με αυτήν την σκέψη ετοιμάζομαι για τον αποψινό μου προορισμό, το μικρό, κομψό και οικείο θεατράκι του Παπάγου, οικείο από τότε που ανέβηκα κι εγώ συμμετέχοντας σε σχολική παράσταση (δεν θα προχωρήσω σε λεπτομέρειες), όπου απόψε θα εμφανιστεί ένα τζαζ τρίο που δεν ήξερα καν ότι δραστηριοποιείται. Ο Λάρι Κόριελ δεν είναι σε καμία περίπτωση ο αγαπημένος μου τζαζ κιθαρίστας, αλλά έχει παίξει σε δύο δισκάκια που αγαπώ πάρα πολύ, το Dealer του Τσίκο Χάμιλτον και το Memphis Underground του Χέρμπι Μαν. Ο Αλφόνς Μουζόν έγινε γνωστός με την smooth jazz σούπα "Alone in Paris" που έπαιζαν σε βαθμό ξελιγωμάρας τα ραδιόφωνα στα τέλη του '80, είναι όμως ένας από τους πιο δυναμικούς ντράμερ - και συνθέτες - του τζαζ-φανκ ιδιώματος. Και ο Τζόι Ντε Φραντσέσκο πήρε από τον ίδιο τον Τζίμι Σμιθ το χρίσμα της διαδοχής στο hammond. Αν όλα πάνε καλά, θα πάρει φωτιά το άλσος του Παπάγου. Θα το ακούσετε στις ειδήσεις.
- update: Φυσικά και είχε ματαιωθεί η συναυλία - κάτι που βέβαια το site των διοργανωτών δεν ανέφερε πουθενά. Όχι ότι με νοιάζει. Το έχω πάρει πια απόφαση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου