Περιμένω την ανταπόκριση του Αρκάντιν...

ΟΚ, στο χθεσινό κόλλημα με τον Τζο Ντασέν δεν αντέδρασε. (Στο μεταξύ ακούω Ντασέν ασταμάτητα από τότε. Τα άπαντα! Μιλάμε για τρελλό ενθουσιασμό. Θυμήθηκα τις κασέτες που έβαζε ο μπαμπάς στο Datsun μας όταν ήμουν παιδάκι -δεν θέλω σχόλια για το Datsun, ήταν από εκείνα τα "καυλόγκαζα"). Αλλά τώρα ο Αρκάντιν οφείλει να γράψει κάτι. Τον φαντάζομαι χθες το βραδυ στην πλατεία Ταξίμ ανάμεσα σε χιλιάδες αφηνιασμένους Τούρκους και περιμένω ένα από τα γλαφυρότερα κείμενα που θα έχω διαβάσει ποτέ. Έχοντας ζήσει πολύ πρόσφατα την εμπειρία των πανηγυρισμών των φιλάθλων της Γαλατά για το πρωτάθλημα, ξέρω ότι αυτό που έγινε χθες μετά τη νέα επική νίκη των Τούρκων στο Euro θα ήταν ανεπανάληπτο. Μέχρι το επόμενο θαύμα. Αλλά κάτι μου λέει ότι δεν θα υπάρξει επόμενο. Γιατί στον ημιτελικό θα αναλάβει ο Μπάστιαν...