Απόψε στο Γκάζι:
Πιτσιρικάδες από την Αυστρία που ακολουθούν τα χνάρια του αγαπημένου μου Modern Jazz Quartet τόσο στη σύνθεση (βιμπράφωνο, πιάνο, μπάσο, ντραμς), όσο κυρίως στη λογική: τη δημιουργία μιας "τζαζ δωματίου", όπου η κλασική παιδεία που πήραν από το ωδείο, βρίσκει εφαρμογές στη τζαζ, τα μπλουζ, τη μπόσα-νόβα. Θα τους δω και μόνο διότι χρησιμοποιούν ένα όργανο που λατρεύω, το βιμπράφωνο.

Καυτό, groovy jazz funk από τη Φινλανδία, με έναν απίστευτο κιθαρίστα, κυρίως όμως με έναν από τους σημαντικότερους Ευρωπαίους μουσικούς της τζαζ: τον Γιώργο Κοντραφούρη, που τα δίνει όλα στο Hammond. Όσοι τους είδαν το χειμώνα στο Jazz Upstairs παραμιλάνε ακόμα με την ενέργεια αυτής της μπάντας.

Κλασικό τζαζ κουαρτέτο (πιάνο, μπάσο, ντραμς, φωνή) από την Ουγγαρία, στημένο πάνω σε μια μικροκαμωμένη, γλυκύτατη, ρομαντική τραγουδίστρια, με ζεστή φωνή και ψιθυριστό τραγούδισμα. Ο καλύτερος τρόπος να τελειώσει αυτό το φεστιβάλ.
1 σχόλιο:
Και για να μην εκνευρίζεται ο Homo Ludens για την κατάντια του blog, δεσμεύομαι να μη γράψω για μουσική μέχρι το επόμενο Django Weekend...
Δημοσίευση σχολίου