Και μετά από αυτήν την επίδειξη κοινωνικοπολιτικής ευαισθησίας πολιτικού κοσμοπολιτισμού και δημοσιογραφικών αντανακλαστικών...

...επιστρέφουμε στην κανονική ροή του ΠΠC. Όταν έγραφα χθες στο πληθυντικό (από αμηχανία) για "χαζές ταινίες στα θερινά", δεν φανταζόμουν ότι αμφότεροι οι πόλοι του ΠΠC απολάμβαναν την ίδια στιγμή σε διαφορετικές μεγάλες οθόνες την "καλύτερη ταινία όλων των εποχών" (ο τίτλος απονέμεται κάθε φορά στην εκάστοτε εμπορική μαλακία που βλεπω το καλοκαίρι). Άλλη μια απόδειξη ότι τίποτε σ' αυτή τη ζωή δεν είναι τυχαίο. Η ταινία φυσικά είναι μια σαχλαμάρα, που σώζεται από επί μέρους σκηνές, από το κέφι του καστ - και κυρίως από τον Μάικλ Ντάγκλας που υποδύεται έναν αρχετυπικό γυναικά, παλαιάς κοπής. Για την ακρίβεια, υποδύεται τον θρυλικό παραγωγό Ρόμπερτ Έβανς. Τον μιμείται από τα γυαλιά, μέχρι το μαύρισμα, μέχρι την χρυσή καδένα πάνω από μαύρο ζιβάγκο. Τέλειος.(Ευτυχώς που το ΑΜΙΚΟ έχει καλό μπαρ - δεν άντεχα να βλέπω αυτήν την ταινία χωρίς ουίσκι)