#15 by Homo Ludens: The Hidden Cameras, Feist

'09 #15:

The Hidden Cameras

Origin: Orphan

Ναι ξέρω. Στις λίστες των υπολοίπων για τα '00s θα βρεις άλμπουμ των Hidden Cameras, αλλά όχι αυτό. Και ίσως να μην το βρεις ούτε στις λίστες τους για τη χρονιά. Εμένα πάλι, ναι μεν μου κάνουν κλικ, αλλά όχι τόσο ώστε να παίξουν στη λίστα της δεκαετίας. Κι αν έπαιζαν, τέλος πάντων, με τούτο εδώ θα έπαιζαν, το τέταρτό τους, πιο δουλεμένο και πιο σαφές από όλα τα άλμπουμ τους. ΟΚ, δεν έχει την ορμή του ξεκινήματός τους, ούτε την τρέλλα της συνέχειάς τους, αλλά ειλικρινά δεν βρίσκω απολύτως τίποτε το κακό στο να ωριμάζει κανείς. Και αυτό εδώ είναι τόσο ώριμο, όσο πρέπει για να σε θέλξει να το κόψεις εδώ και τώρα από το δέντρο. Π. Χρ.

The Hidden Camers - In the NA

'00s #15:

Feist

Let It Die (2004)

Ο μεγαλύτερος έρωτας της ζωής μου ξεκίνησε πριν έξι χρόνια, με στοίχειωσε με όλα αυτά τα καινούργια πράγματα που είχε να μου πει και που κανείς άλλος δεν είχε σκεφτεί μέχρι τότε, με κέρδισε μέχρι και με το ξερακιανό indie look της, δεν με αφήνει να ησυχάζω τα βράδια (να, μόλις τώρα μπήκα σπίτι από το σινεμά, και στο "500 days of summer", η Feist ήταν και πάλι εκεί, να τραγουδάει το "Mushaboom")... Αν η indie pop είχε ανάγκη από μια εικόνα για να της ανάβουν από κάτω κεράκια και να της αφήνουν λουλούδια κι ασημένια σταυρουδάκια, τότε η Λέσλι Φέιστ θα ήταν το μοντέλο του αγιογράφου που θα την έφτιαχνε. Π. Χρ.

Feist - Inside and Out