#13 by Homo Ludens: Edward Sharpe & The Magnetic Zeros, Killers

'09 #13:
Edward Sharpe & The Magnetic Zeros
Up From Below

Όση ψυχεδέλεια μπορείς να αντέξεις και για φέτος είναι μαζεμένη στα 13 κομμάτια του ντεμπούτου των διαδόχων των Polyphonic Spree. Δεν υπάρχει κανένας Έντουαρντ Σαρπ, αλλά το συγκρότημα έχει ούτε λίγο ούτε πολύ έντεκα μέλη. Τους φαντάζεσαι να γυρίζουν ένα μπάφο όλη μέρα μεταξύ τους, να πηγαίνουν για κάμπινγκ στις ερήμους ντυμένοι με κελεμπίες, να προσκυνάνε ένα Θεό που έχει όλους κι όλους έντεκα πιστούς (ναι, σωστά μάντεψες ποιους) και να συνεννοούνται όχι με τον συνήθη προφορικό λόγο, αλλά με αυτά τα τραγούδια που σου κάνουν τη χάρη να τα βγάλουν και σε δίσκο... Και σκέφτεσαι κι άλλα παράλογο. Αλλά μετά βλέπεις το παρακάτω βίντεο κλιπ, όπου στην αρχική σεκάνς εμφανίζεται ο μπαμπάς του ιδρυτή της μπάντας Άλεξ Έμπερτ, και συνειδητοποιείς ότι όσα παράλογα κι αν φαντάστηκες γι΄αυτούς, ήταν πολύ λίγα. Π.Χρ.

Edward Sharpe & The Magnetic Zeros - Desert Song



'00s #13:
The Killers
Hot Fuss (2004)

Υπάρχουν κάτι θεσμοί σαν το pitchfork και τις λίστες του. Γράψ' τους στ' αρχίδια σου. Γιατί κάτι τέτοια δηθενοsites είναι που ευθύνονται για αποτελέσματα τύπου "στο νούμερο 1 της χρονιάς και της δεκαετίας... οι Animal Collective". Υπάρχει και η ψυχή σου. Που κάθε φορά που βρίσκεσαι σ' ένα μπαρ και ακούγεται το "Mr. Brightside" ή το "Somebody Told Me" ή το "Jenny Was A Friend Of Mine" χοροπηδάει σαν τρελλή -κι ας δεν θέλει πολύ να το δείξει τριγύρω, μην την πούνε "λαϊκιά". Και μετά παρασέρνει και το σώμα σου. Έχουν φύγει και οι ενοχές πια, γιατί ήδη κοπανιούνται σαν τρελλοί και όσοι φοβόσουν μη σου κακολογίσουν την ψυχούλα σου. Και αρχίζεις και πετάς πιο ψηλά. Δέκα πόντους πάνω απ' το έδαφος. Δεκαπέντε. Σε λίγο θα αρχίσεις να καρφώνεις, σαν το Φασούλα. Απόλαυσέ το. Σου κάνει παρέα η μπάντα της δεκαετίας που φεύγει. Οι Killers. Π.Χρ.

The Killers - Somebody Told Me