Η Τζέσικα Παρέ (Μέγκαν Καλβέ – Ντρέιπερ, η δεύτερη σύζυγος του πρωταγωνιστή στην σειρά) θα διεκδικήσει με σοβαρές αξιώσεις τον ρόλο του απόλυτου it girl στο Χόλιγουντ (τουλάχιστον σε επίπεδο τηλεοπτικών σειρών) για το 2012. Και στην φαρέτρα της θα έχει το surprise party και το ακόμη πιο surprise gig που έκανε ενώπιον όλων των καλεσμένων για χάρη του εορτάζοντος Ντον Ντρέιπερ, όπου και τού τραγούδησε ερωτικά το «Ζου Μπι Ζου Μπι Ζου».
Το έκανε πιο ερωτικά από την Σοφία Λόρεν στην «Εκατομμυριούχο», εκείνη την κομεντί του 1960, όπου η πληθωρική Ιταλιάνα ταλαιπωρείται από τον Ινδό γιατρό που υποδύεται ο Πίτερ Σέλερς; Αδυνατώ να θυμηθώ. Κι όσο κι αν έψαξα στα βιντεοχώραφα του Internet, δεν μπόρεσα να βρω την σκηνή που η Λόρεν καταθέτει «ζου μπιζού» και «means that I love you» στον Σέλερς. Αυτό όμως που βρήκα είναι μια ίντριγκα, μια υπέροχη ιστορία πνευματικών δικαιωμάτων, αναπάντεχων χιτ, ανήλικων σταρ και γενικής θολούρας που απλώθηκε τις επόμενες κιόλας ώρες από την στιγμή που η Τζέσικα Παρέ ξανάκανε το κομμάτι λιγωτικό εθισμό.
Ποια πρωτοτραγούδησε το «ζουμπιζού» τελικά;
Η Τζίλιαν Χιλς είναι μια ξανθή ηθοποιός από αυτές που έχουν τις ρίζες τους στον κόσμο όλο. Γεννημένη στο Κάιρο απο Βρετανό πατέρα (τον περίφημο τυχοδιώκτη –και δάσκαλο τις υπόλοιπες ημέρες Ντένις Χιλς) και Πολωνή μητέρα, και μεγαλωμένη στη Γαλλία. Εκεί την ανακάλυψε ο Ροζέρ Βαντίμ και την αναγόρευσε σε «επόμενη Μπαρντό». Αλλά ήταν ο Αντονιόνι με το θρυλικό «BlowUp» που την έκανε τεράστια φίρμα, το 1966. Μέχρι τότε η γεννημένη το ’44 Χιλς, τα έκανε όλα. Λολιτοεμφανίσεις στις ταινίες του Βαντίμ, χαζοσινγκλάκια, φωτογραφίσεις. Χαζοσινγκλάκια είπα ε; Το 1961 κυκλοφόρησε ένα ΕΡ με τον τίτλο «Zou Bisou Bisou», που μπορείς να μαντέψεις ποιο κομμάτι είχε μέσα. Το ’61 είναι ένας χρόνος μετά την κυκλοφορία του «Εκατομμυριούχου» της Λόρεν και του Σέλερς (και του soundtrack «Sophia & Peter» που πήγαινε μαζί). Κι όμως, όταν οι Mad Men άρχισαν να παραληρούν σε ρυθμούς «ζουμπιζού», η Χιλς ισχυρίστηκε πως το κομμάτι είναι δικό της –κάτι που δεν αντέκρουσε η πλευρά της Σοφία Λόρεν, η οποία μάλλον δεν ασχολήθηκε καθόλου με το θέμα.
Τα τιμημένα ‘60s, ο Βαντίμ και άλλες ιστορίες...
Μικρή σημασία έχουν, βεβαίως, όλα αυτά, γιατί στην ανάγκη μας σήμερα να ανακαλύψουμε τις ρίζες της πρόσφατης –α λα Παρέ / Καλβέ- ανατριχίλας μας, παραγνωρίζουμε μια συνήθη πρακτική των ‘60s: Να «δανείζεται» ο οποιοσδήποτε το τραγούδι του οποιουδήποτε και τού αλλάζει τα φώτα, αγνοώντας οποιονδήποτε νόμο περί πνευματικών δικαιωμάτων. Κάπου εκεί στήριξαν εξάλλου και την επιτυχία τους ελληνικές μπάντες σαν τους Olympians (no offense Πασχάλη!).
Απ’ όλον αυτόν τον αχταρμά κρατάμε μόνο την αστείρευτη γοητεία της Παρέ / Καλβέ (τρελλαίνομαι για την συναπτή παράθεση των δύο γαλλικών δισύλλαβων, τρελλαίνομαι!) και την δήθεν αθώα σεξουαλικότητα που εκμπέμπει το τραγούδισμά της. Την ίδια –και σε ακόμη μεγαλύτερο βαθμό- εξέπεμπε και το 1961 το στοματάκι της Χιλς. Το κορίτσι ήταν 17 ετών και είχε για μέντορα τον Βαντίμ, τον μεγαλύτερο λολιτολάτρη της ιστορίας. Ήταν φτιαγμένο για να γαργαλάει το ανδρικό υπογάστριο και να προκαλεί ανείπωτες φαντασιώσεις. Το σημαντικότερο όμως είναι πως αυτό δεν ήταν το πιο «ζουμπιζού» κομμάτι του είδους. Αλλά περί αυτού θα επανέλθω σε προσεχές post με μια ακόμη πιο συναρπαστική, προκλητική, ζουμπιζουμπιζούδικη ιστορία. Stay tuned!
(Γράφτηκε για το Jumping Fish)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου