21 Οκτ 2009

Ο βασικότερος λόγος να πιει κανείς Johnnie Walker

Όχι, δεν είμαι καθόλου αντικειμενικός. Για την ακρίβεια, αυτήν την στιγμή είμαι εδώ. Και προχθές διανυκτέρευσα εκεί. Και στις δύο περιπτώσεις φιλοξενούμενος της Diageo, που κατέχει περίπου το 50% της αγοράς οινοπνευματωδών του κόσμου. Και που τώρα γιορτάζει τα 100 χρόνια Johnnie Walker Black Label. Επί τρεις μέρες υφίσταμαι την πλύση εγκεφάλου που μου κάνουν οι άνθρωποι της εταιρείας - marketeers, brand managers, distillers, blenders κ.ο.κ. - όταν θα γυρίσω πίσω θα είμαι πια ένας ταλιμπάν του Τζόνι Γουόκερ. Το ξέρω, γιατί μου έχει ξανασυμβεί στο παρελθόν με τον καφέ Illy και - κυρίως - με την σοκολάτα Valhrona.
Αλλά όταν μας έδειξαν αυτό το βίντεο με την ιστορία του brand, όπως την αφηγείται με την τυπικά σκοτσέζικη προφορά του ο -θεός- Ρόμπερτ Κάρλαϊλ, σε ένα καταπληκτικό μονόπλανο, ορκίζομαι ότι ένιωσα σχεδόν ευτυχισμένος. Το αναρτώ κι εδώ,

έχοντας απόλυτη επίγνωση ότι αυτός ακριβώς είναι ο σκοπός αυτού του βίντεο: όχι να αποτελέσει ένα κανονικό διαφημιστικό, αλλά να αναρτηθεί στα youtube, τα blog και τα facebook - να το διαδίδουν μεταξύ τους οι φαν του Κάρλαϊλ και στο τέλος όλοι μαζί να τρέξουμε σαν τα πρόβατα να πιούμε Johnnie Walker.
(Αν σου συμβεί, χαλάρωσε κι απόλαυσέ το. Προτίμησε ένα blue label. Σκέτο. Έχε κοντά ένα ποτήρι με παγωμένο νερό. Πιες τρεις γουλιές νερό, να παγώσει το στόμα σου και μετά μια γουλιά ουίσκι. Θα δείχνεις γελοίος και εξεζητημένος, αλλά θα σου αρέσει. Αν δεν έχεις λεφτά για Blue Label - και μεταξύ μας, ποιος έχει; - πάρε Black Label. Πάγωσέ το στην κατάψυξη - δεν θέλω αντιρρήσεις. Πιες το παγωμένο με σουφλέ σοκολάτας. Μαύρης. 70%. Θα σου έρθει οργασμός).

6 σχόλια:

Α, μπα? είπε...

Ωχ! ευτυχώς που δεν πίνω ουίσκυ...(τέλειο κλιπ)

Homo Ludens είπε...

Όσο είσαι ακόμη εκεί, μπορείς να ρωτήσεις πόσες φορές χρειάστηκε να γυρίσουν το μονοπλάνο; Και πόσα μέτρα διανύει ο Καρλάιλ;

Μιχάλης Τσαντίλας είπε...

Όύτε εγώ πίνω ουίσκυ αλλά μου φαίνεται θα αρχίσω...

Zaphod's Evil Head είπε...

Μπορείς να γίνεις όσο corporate τσάτσος θέλεις, μα το εγχώριο, μη-highlands κόντεξτ τού Τζόνι θα είναι πάντα "βλαχομπαρόκ-Καρδιτσιώτης-που-ανοίγει-μπουκάλι-στο-Μακρόπουλο", σόρρυ. Have a nice time, όπως κ να 'χει.

Nikos Fotakis είπε...

@Homo Ludens: νομίζω το πέτυχαν στην τρίτη λήψη, εκτός αν κι αυτό είναι ένας μύθος που θέλουν να αρχίσουμε να διαδίδουμε

Nikos Fotakis είπε...

@Zaphod: τι "σόρυ", ρε φίλε; εμείς με το κεφάλι ψηλά εξηγούσαμε στους Σκοτσέζους το πολιτισμικό μεγαλείο που συνοψίζεται στον συνδυασμό "Τζόνης+Κοκακόλα+γαρίφαλα+κονσομασιόν". Και είμαι σίγουρος ότι είδα ένα δάκρυ να κυλά στο ποτήρι με το single malt Caol Ila 25 ετών που εκείνη την ώρα κουνούσαν για να βγουν τα αρώματα. Αλλά τελικά γύρισε μπούμερανγκ: αποδεικνύεται ότι τα δάκρυα κολακεύουν το Caol Ila 25 ετών περισσότερο κι από το νερό.