Make Art, Not War

Αυτό που σήμερα ονομάζεται "Boros Bunker", το φώναζαν κάποτε χαϊδευτικά οι κάτοικοι του Μίτε "Bananabunker". Γιατί για μια περίοδο, από το 1957 και μέχρι την ένωση των δύο Γερμανιών, χρησίμευε ως αποθήκη για τροπικά φρούτα. Και ως φυλακή. Κατασκευάστηκε, βέβαια, κατά την διάρκεια του Β' ΠΠ ως αυτό που λέει το δεύτερο συστατικό του όποιου ονόματός του. Ως μπούνκερ. Μεγάλο μπούνκερ -με σκοπό να φιλοξενεί πάνω από 2.000 Βερολινέζους σε κάθε βομβαρδισμό. Από το '90 και μετά έγινε ναός της S&M σκηνής της πόλης και τόπος διεξαγωγής μερικών από τα πιο ιστορικά γκέι και φετιχιστικά πάρτυ του κόσμου. Το 1995 οι αρχές το κλείνουν. Πού και πού δίνεται άδεια για ένα παρτάκι ακόμη ή για μια εκθεσούλα. Μέχρι που το 2003 ο Κρίστιαν Μπόρος αγοράζει το κτήριο και επί 5 χρόνια το ανακατασκευάζει. Από πέρσι φιλοξενεί την συλλογή του, αλλά και έκτακτες εκθέσεις μοντέρνας τέχνης.

Το βρήκα σ' ένα ξεχασμένο Vman (όχι το περιοδικό του "Βήματος", το άλλο, το ξένο) πάνω στο γραφείο μου πριν λίγο κι έμεινα μαλάκας.