Ξέρω: το πνεύμα των ημερών επιτάσσει τον άμεσο συνειρμό της λέξης "Πάτρα" με τη λέξη "Καρνάβαλος". Αλλά δεν είναι αυτός ο λόγος που της αφιερώνω ένα τίτλο στο "Πο Πο Culture!". O λόγος είναι οι Abbie Gale. Που είναι οι νέοι Raising Pleasure. Και που -παρέα με τους "παλιούς" συγχωριανούς τους- έχουν μετατρέψει την Πάτρα σε νέα Θεσσαλονίκη, όσον αφορά την ντόπια ροκ. Και, ναι, είμαι απαράδεκτος που αξιώθηκα να ακούσω το "2" μόλις τώρα και να πέσω πάνω στις Απόκριες. Ο Βαλλάτος τα έγραφε σ' αυτό εδώ το blog πριν 3 μήνες, αλλά εγώ κοιμόμουν...
Το "2" είναι το δεύτερο άλμπουμ της Evira, του Salvatore, του Pedal και του Achilles, πιο ρυθμικό και ροκάδικο από το shoegazing downtempo ντεμπούτο τους, πολύ προσεγμένο στην παραγωγή και με 2-3 διαμαντάκια σαν το "Contact Improvisation". Ξεπερνάς το λίγο γραφικό θέαμα των ψευδωνύμων τους, με το που μπαίνεις στο λιτό αλλά πανέμορφο site τους, πατάς το κουμπάκι με το τριγωνάκι-σύμβολο του "play", ακούς το "2" και συνειδητοποιείς ότι τούτοι εδώ είναι φτιαγμένοι για διεθνή καριέρα.Τι μου αρέσει περισσότερο; Ότι η υπέροχη φωνή της Evira δεν αδικείται από μια άσχημη προφορά των αγγλικών (που συμβαίνει σε τόσα και τόσα άλλα ελληνικά σχήματα με αγγλικό στίχο). Και ότι δεν διστάζουν να εφαρμόζουν την επιτυχημένη τους συνταγή (ψιθυριστά φωνητικά με λούπες για ξεκίνημα, διστακτικά τύμπανα στη συνέχεια, ηλεκτρικές πινελιές που γίνονται ο βασικός ρυθμός και μαζί όλα σε μια ροκάδικη κορύφωση στο τέλος) στα περισσότερα κομμάτια τους, δημιουργώντας ένα οικείο, αλλά ταυτόχρονα μοναδικό ηχόχρωμα. Μαθαίνω ότι και στα live τους είναι εξαιρετικοί κι ότι στις 21 του μηνός έρχονται στην Αθήνα (ακόμη δεν έχει ανακοινωθεί το πού θα παίξουν). Θα πάω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου