Μετά την εποχή του Κάλογουεϊ ήρθε η περίοδος ενός ακόμα σημαντικού bandleader, του Jimmie Lunceford, ενώ κατά καιρούς στη σκηνή του κλαμπ φιλοξενήθηκαν μουσικοί όπως ο Louis Armstrong, ή η θρυλική Ethel Waters, που ήταν η κεντρική τραγουδίστρια του κλαμπ το 1933. Τότε είδε την καριέρα της να αναβιώνει, με την τεράστια επιτυχία του Stormy Weather. Την επόμενη χρονιά τη διαδέχθηκε η Adelaide Hall, που έμεινε στην αιωνιότητα για τα φωνητικά της στο Creole Love Call του Duke Ellington, ενώ περίπου την ίδια περίοδο, ξεκινούσε την καριέρα της η Lena Horne, που άνθισε κι εκείνη, ανάμεσα στα Cotton Club girls & boys.
Το Cotton Club έκλεισε το 1936, εν μέσω εξέγερσης των καταπιεσμένων μαύρων κατοίκων του Χάρλεμ, για να ξανανοίξει λίγο αργότερα στη γωνία της 48ης οδού και της Broadway, όπου και έμεινε μέχρι το 1940. Τότε έκλεισε οριστικά, και μαζί του και μια ολόκληρη εποχή. Κι επειδή η ιστορία επαναλαμβάνεται ως φάρσα, το 1978 άνοιξε εκ νέου, με νέα διεύθυνση, αλλά πάντα με τον κοτσονάτο Καμπ Κάλογουεϊ στο πρόγραμμα (απόδειξη του σφρίγους του, η ερμηνεία του Minnie the Moocher στην ταινία Blues Brothers, το 1981). Κι αν ο Κάλογουεϊ σήμερα είναι μακαρίτης, το Cotton Club συνεχίζει να πουλάει νοσταλγία, swing και κλακέτες στους τουρίστες της Νέας Υόρκης...
DUKE ELLINGTON & his orchestra feat. ADELAIDE HALL: Creole Love Call (Ellington – Miley – Jackson)
Bubber Miley (tp), Joe “Tricky Sam” Nanton (tb), Rudy Jackson (cl, ts), Otto Hardwick, Harry Carney (cl, as), Duke Ellington (p), Fred Guy (bjo), Wellman Braud (b), Sonny Greer (d), Adelaide Hall (voc)
Recorded: New York, 26/10/1927
Ηχογραφημένο λίγο πριν ο Έλινγκτον ξεκινήσει τη θητεία του στο Κότον Κλαμπ, αυτό το τραγούδι αποτελεί, ωστόσο, ένα από τα κομμάτια που είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με την εποχή. Πόσω μάλλον, που στα φωνητικά βρίσκεται μια από τις μεγαλύτερες σταρ του κλαμπ, η Adelaide Hall.
Bubber Miley (tp), Joe “Tricky Sam” Nanton (tb), Rudy Jackson (cl, ts), Otto Hardwick, Harry Carney (cl, as), Duke Ellington (p), Fred Guy (bjo), Wellman Braud (b), Sonny Greer (d), Adelaide Hall (voc)
Recorded: New York, 26/10/1927
Ηχογραφημένο λίγο πριν ο Έλινγκτον ξεκινήσει τη θητεία του στο Κότον Κλαμπ, αυτό το τραγούδι αποτελεί, ωστόσο, ένα από τα κομμάτια που είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με την εποχή. Πόσω μάλλον, που στα φωνητικά βρίσκεται μια από τις μεγαλύτερες σταρ του κλαμπ, η Adelaide Hall.
LOUIS ARMSTRONG & his orchestra: Just a Gigolo (Casucci – Caesar)
Louis Armstrong (tp, voc), George Orendorff, Harold Scott (tp), Sonny Craven, Parker Berry (tb), Les Hite, Marvin Johnson, Charlie Jones (sax), Henry Prince, Harvey Brooks (p), Bill Perkins (g, bjo), Joe Bailey (tuba), Lionel Hampton (d, vib)
Recorded: Los Angeles, 9/3/1931
Το σημαντικότερο τζαζ κομάτι που έγραψε ποτέ Ιταλός, διηγιόταν την μοίρα ενός ξεπεσμένου Ρώσου ευγενούς και πέρασε γρήγορα τον Ατλαντικό, με έναν αέρα κοσμοπολιτισμού που το έκανε ιδανικό όχημα για τον Λούι Άρμστρονγκ, άρτι αφιχθέντα το 1931 από την Καλιφόρνια στη Νέα Υόρκη.
JIMMIE LUNCEFORD’s HARLEM EXPRESS: Rhythm is our Business(Lunceford – Cahn – Chaplin)
Eddie Tompkins, Tommy Stevenson (tp), Melvin “Sy” Oliver (tp, voc, arr), Henry Wells, Russel Bowles (tb), Jimmie Lunceford, Willie Smith (cl, as, voc), Earl Carruthers (cl, as, bs), Joe Thomas (ts), Laforet Dent (as), Edwin Wilcox (p), Al Norris (g), Moses Allen (b, voc), Jimmy Crawford (d).
Recorded: 12/1934
To 1934, η ορχήστρα του Τζίμι Λάνσφορντ διαδέχθηκε επάξια τον Καμπ Κάλογουεϊ στο Κότον Κλαμπ, συνδυάζοντας τη δεξιοτεχνία στην ερμηνεία με μια έντονη κωμική διάθεση. Εδώ, στο κομμάτι με το οποίο ο Lunceford σύστηνε τους μουσικούς του, υπάρχει ο στίχος που θα μπορούσε να είναι το motto του Cotton Club: «ο ρυθμός είναι η δουλειά μας, και οι δουλειές πάνε καλά».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου