Δεκέμβριος στο Cotton Club: ο παράγων Ρίτσαρντ Γκιρ

Κάνουμε ένα ταξίδι στο χρόνο, για να πραγματοποιήσουμε τη φαντασίωση κάθε φίλου της τζαζ: να περάσει μια βραδιά στο Cotton Club, στην καρδιά του Χάρλεμ, πίνοντας περίεργα ποτά από παράνομα αποστακτήρια.

Για να είμαστε ειλικρινείς, πρέπει να παραδεχτούμε ότι ένα μέρος του μύθου του Κότον Κλαμπ στην Ευρώπη οφείλεται στον Φράνσις Φορντ Κόπολα. Εκείνος ήταν που το 1984 θέλησε να επαναλάβει το εγχείρημα του Νονού, πείθοντας τον παραγωγό Ρόμπερτ Έβανς να τον χρηματοδοτήσει για να δημιουργήσουν μια ταινία που θα εξελίσσεται στο πιο θρυλικό κλαμπ της Ποτοαπαγόρευσης. Η ιστορία κατέγραφε την τεταμένη σχέση του ιδιοκτήτη Όουενι Μάντεν (εξαιρετικός ο Μπομπ Χόσκινς) με τον γκάνγκστερ Ντατς Σουλτς, μέσα από τα μάτια ενός τρομπετίστα ονόματι Ντιξ (κατά το Μπιξ Μπάιντερμπέκε), τον οποίο υποδυόταν με τη γνωστή έλλειψη πάθους ο Ρίτσαρντ Γκιρ. Συμπρωταγωνιστούσε επίσης η υπέροχη στα 19 της χρόνια Νταϊάν Λέιν, και ο Γκρέγκορι Χάινς, ως αρχετυπικό Cotton Club boy. Η ταινία θεωρείται κάτι σαν «ευγενής αποτυχία» από τους κριτικούς, κυρίως γιατί αποτυγχάνει να επικεντρωθεί κάπου: ο θεατής χάνεται ανάμεσα στην αναπαράσταση της εποχής, την ατμόσφαιρα της τζαζ, τις ερωτικές ιστορίες και τον πόλεμο των συμμοριών. Ίσως πάλι να φταίει και το ότι στην Αμερική του Ρέιγκαν, κανείς δεν ήθελε να σκέφτεται την περίοδο του κραχ. Το βέβαιο είναι ότι στην Ευρώπη, και ειδικά στη χώρα μας, η ταινία αγαπήθηκε και σήμερα θεωρείται κλασική. Και χάρη στον μεγάλο Τζον Μπάρι, που χειρίστηκε τις μελωδίες του Έλινγκτον με σεβασμό, αγάπη αλλά και φρέσκια οπτική, η μουσική του Cotton Club απέκτησε μια δεύτερη ζωή. IRVING MILLS presents DUKE ELLINGTON & his orchestra: A Night at the Cotton Club (Cotton Club Stomp/ Misty Mornin’)
(Hodges – Carney – Ellington/ Whetsel – Ellington)
Cootie Williams, Arthur Whetsel, Freddy Jenkins (tp), Joe “Tricky Sam” Nanton (tb), Barney Bigard (cl, ts), Johnny Hodges (cl, as, bs), Duke Ellington (p), Fred Guy (bjo), Wellman Braud (b), Sonny Greer (d, voc), Irving Mills (compere)
Recorded: New York, 12/4/1929

Για το τέλος, μια ηχογράφηση που μας ταξιδεύει ακαριαία στα καθίσματα του Cotton Club: ο ιμπρεσάριος Ίρβινγκ Μιλς, σε ρόλο κομπέρ, μας παρουσιάζει την ορχήστρα του μετρ της “jungle music”, σε ένα medley που η μπάντα ερμηνεύει με κέφι, μπρίο και ευαισθησία. Στο τέλος δεν σου μένει παρά να συμφωνήσεις μαζί του: “what a night, what a night!”