Κάνουμε ένα ταξίδι στο χρόνο, για να πραγματοποιήσουμε τη φαντασίωση κάθε φίλου της τζαζ: να περάσει μια βραδιά στο Cotton Club, στην καρδιά του Χάρλεμ, πίνοντας περίεργα ποτά από παράνομα αποστακτήρια.
Μια τυπική βραδιά στο Κότον Κλαμπ περιλάμβανε δύο παραστάσεις: η πρώτη γύρω στα μεσάνυχτα και η επόμενη δυο ώρες μετά. Στο διάστημα πριν, μετά και ανάμεσα στις παραστάσεις, η σταθερή ορχήστρα καλείτο να παίξει τις δικές της συνθέσεις καθώς και τις επιτυχίες της εποχής, ώστε να χορέψει το κοινό – ή να απολαύσει το ακροατήριο που μεταφερόταν στο κλαμπ χάρη στην εβδομαδιαία ραδιοφωνική μετάδοση. Όσο για τις παραστάσεις, ήταν ένα είδος επιθεωρήσεων – βαριετέ, με τραγουδιστές, κωμικούς και χορευτές – τα περίφημα Cotton Club girls, που λέγαμε, αλλά και τα αντίστοιχα Cotton Club boys – σε μια εναλλαγή τραγουδιών, χορευτικών και σκετς, όλα σε εξωτικά σκηνικά: ζούγκλες, ερήμους, αλλά και οι εξωτικές.... βαμβακοφυτείες του Νότου. Υπεύθυνοι για αυτές τις επιθεωρήσεις ήταν μερικοί από τους πιο παραγωγικούς συνθέτες της εποχής, όπως ο Χάρολντ Άρλεν, αλλά κυρίως ο Τζίμι ΜακΧιού, που με στιχουργό μια τολμηρή έφηβη ονόματι Ντόροθι Φιλντς, δημιούργησε τεράστιες επιτυχίες, όπως το I Can’t Give you anything But Love, το Bandanna Babies, το Diga Diga Do, το Harlemania, το Hot Feet, το Freeze and Melt, το Harlem River Quiver (τα περισσότερα έχουν μείνει αθάνατα, χάρη στις ηχογραφήσεις του Ντιουκ Έλινγκτον, του κατεξοχήν bandleader αυτής της εξωτικής, “jungle music”, όπως αποκαλείτο η τζαζ της εποχής – καθόλου τυχαία.
DUKE ELLINGTON & his orchestra: Harlem River Quiver
(Fields – McHugh – Healy)
Bubber Miley, Louis Metcalf (tp), Joe “Tricky Sam” Nanton (tb), Rudy Jackson (cl, ts), Otto Hardwick (as, bs), Harry Carney (ss, as, bs), Duke Ellington (p), Fred Guy (bjo), Wellman Braud (b), Sonny Greer (d)
Recorded: New York, 19/12/1927
Η πεμπτουσία του Κότον Κλαμπ: σύνθεση του διδύμου Ντόροθι Φιλντς και Τζίμι Μακ Χιου, που πετάει στα χέρια του νεόκοπου στο κλαμπ διευθυντή ορχήστρας Ντιουκ Έλινγκτον.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου