...αυτή η εικόνα των ψαριών που πηδούν έξω από το ζεστό νερό, είναι ένα από τα πιο χαρακτηριστικά στιχάκια του πιο χαρακτηριστικού τραγουδιού όλων των εποχών.
Βαριέμαι να κουνηθώ, βαριέμαι να σκεφτώ, βαριέμαι να σηκώσω το τηλέφωνο να ακυρώσω όλες τις υποχρεώσεις που έχω αναλάβει...
...αντ' αυτού, ακούω στο repeat, μια από τις πιο νωχελικές εκτελέσεις του Summertime που έχει πέσει στα χέρια μου (και δεν θυμάμαι πώς).
Είναι η υπέροχη φωνή της (μεγάλης αδυναμίας μου) Εύης Σιαμαντά, με τον Χρήστο Ραφαηλίδη στο βιμπράφωνο.
Απόλαυση.
υγ. θέλω διακοπές...
υγ. θέλω διακοπές...
2 σχόλια:
Ακόμη δεν έχεις μάθει πώς να ΜΗΝ βάζεις τη φωτογραφία πάντα στο κέντρο του post ε;
Ε; Γιατί να μην τη βάζω στο κέντρο; Εννοείς το κέντρο σε σχέση με τη στοίχιση του κειμένου;
Γιατί τη συγκεκριμένη την έβαλα κοντά στα ονόματα των εικονιζομένων, ώστε να έχει μια συνάφεια... σου δίνω το ελεύθερο να τη βάλεις όπου θες...
Δημοσίευση σχολίου