Πήγες αρχικά στην AMP Works, στα εγκαίνεια της έκθεσης του Τεό Μιχαήλ. Γιατί σου άρεσε το εξώφυλλο της Lifo πριν 2-3 βδομάδες και γιατί σου άρεσαν οι εξυπνάδες που απάντησε στην Δέσποινα Τριβόλη, στη μίνι συνέντευξή του. Ή γιατί, πολύ απλά, θα ήταν όλοι εκεί. Και ήταν. Και είχε και μπίρες σε δύο βαρέλια με πάγο. Και πολλή ζέστη. Οπότε μπήκες, χάζεψες για περίπου δεκατρία δευτερόλεπτα, αποφάσισες ότι τελικά δεν σου αρέσει ο Τεό Μιχαήλ και οι «οργιαστικοί μεγακόσμοι» του, τσέπωσες άλλη μια μπιρίτσα και κατέβηκες να την πιείς από κάτω, μπροστά από την είσοδο του Red Indian, στην Επικούρου. Γεμίσατε το δρομάκι, δεν χωρούσαν να περάσουν τα αναπάντεχα πολλά για Πέμπτη βράδυ SUV που βρέθηκαν ξαφνικά στην πακιστανική γειτονιά της Αθήνας, οπότε σιγά σιγά το διαλύσατε. Οι μισοί για μπριζολάκια στου Τέλη.
Και οι άλλοι μισοί για την έκθεση "Society" στο Soul με τις φωτογραφίες του Στάβερη και του Δομένικου. Και ήταν πάλι όλοι τους εκεί. Φιλήθηκες σταυρωτά με τα enfants gâtés του αθηναϊκού alternative Τύπου, κρύφτηκες από κανά-δυο γκομενάκια, έγνεψες από μακριά σε άλλα με σαφή αδιαφορία στο βλέμμα σου, παρήγγειλες τα ποτά σου, συνεχάρηκες τη Ρενάτα για το στήσιμο του Lightroom (το φουαγιέ, πια, του Soul, το πρώην μπαρ δηλαδή, στην είσοδο - εκεί που κάναμε πέρσι το γενέθλιο πάρτυ με τον LefKef) και βασικά χάρηκες που το Soul ξαναπήρε ζωή. Έτσι κι αλλιώς, γελούσες όλο το καλοκαίρι με όσους επέμεναν ότι έκλεισε και δεν βαριόσουν να τους λες οτι δεν έκλεισε, ότι πιθανότατα θα ξανανοίξει και το Guru σιγά σιγά και ότι "μια χαρά είναι στην Ευριπίδου ρε". Έπαιζε και μουσική ο Quentin, ήταν και τέλειες οι φωτογραφίες του Σπύρου και του Γεράσιμου, αποθέωση των τελευταίων καλών χρόνων των ελληνικών περιοδικών -είχες περάσει και πολύ καλά στο πάρτυ του Δέδε την προηγούμενη Παρασκευή, επάνω στο club- οπότε σε έπιασε μια γενική ευθυμία. Φεύγει κι ο Κρόνος, παίρνει μαζί του τη μιζέρια, όλα καλά, ήπιες δυο μπίρες και πήγες νωρίς στο σπίτι για ύπνο.
(Η φωτογραφία είναι του Σπύρου Στάβερη. Η αγαπημένη μου της έκθεσης.)
9 σχόλια:
Τα σε β' πρόσωπο είναι μεγάλο κίτς.
@ Αθήναιος: Ως tag ή ως τρόπος γραφής;
Ως τρόπος γραφής. Είναι κωστοπουλικό, με την κακή έννοια.
@ Αθήναιος: Γενικεύεις, λόγω β' προσώπου. Ο τίτλος είναι καρακωστοπουλικός, συμφωνώ. Περιέχει επιθετικότητα και προσπάθεια για ξάφνιασμα.
Το κείμενο που ακολουθεί δεν έχει καμμία σχέση, όμως. Δεν λέω ότι είναι κάποιο αριστούργημά μου, αλλά δεν θεωρώ ότι μοιάζει έστω και ελάχιστα με "γραφή Nitro". Κυρίως γιατί γράφεται σε παρελθοντικό χρόνο. Είναι παρατήρηση και προκαλεί την ταύτιση σε όποιον ήταν εκεί και είδε τα ίδια. Θα ήταν κωστοπουλικό (με την κακή έννοια, που λες -αν κι εγώ λατρεύω "θείο") αν πρότεινε / επέβαλε.
Καλά, σε μένα μιλάς τώρα. Το ύφος είναι καραεπιβητόρικο, επιπλήττει τον αναγνώστη που δεν σκέφτηκε να πάει στη γκαλερί του βλαχαδερού Μελά.
@ Αθήναιος: Χε, χε, χε, έπεσες στην παγίδα μου! Τόση ώρα ήθελα να σε ωθήσω σε έκρηξη κομπλεξισμού που δεν ήσουν εκεί χθες και πρόλαβα να κράξω εγώ την χαζοέκθεση, πριν το κάνεις εσύ :)
Εδώ δεν πάω σε σοβαρές γκαλερί, θα πάω στο μαγαζί του Μελά; Έλα αιδοίο στον τόπο σου...
@ Αθήναιος: Καλά, κι εγώ επειδή άκουσα ότι έχει τσάμπα Amstel πήγα.
Καλά παιδάκια οι Μελάδες, BTW.
Δημοσίευση σχολίου