2 Αυγ 2007

"Σε τιμή ευκαιρίας", τω όντι...

Όταν ο Homo Ludens εμπνεόταν το motto "Pop είδωλα σε τιμή ευκαιρίας", δεν πρέπει ποτέ να φανταζόταν ότι θα το χρησιμοποιούσα εναντίον του, και μάλιστα, αναφερόμενος στην αγαπημένη του (μας) Amy Winehouse, η οποία, αν πουλιέται, θα πουλιέται όντως σε τιμή ευκαιρίας - για μια πάστα, που λένε.

Οι τελευταίες της φωτογραφίες θα μπορούσαν να αποτελούν μέρος καμπάνιας για τη βλαπτική επίδραση της εξάρτησης από τοξικές ουσίες, και κάνουν πολύ πιο ειρωνικό το μεγάλο της σουξέ: "μου προτείνουν να πάω για αποτοξίνωση, αλλά εγώ λέω όχι, όχι, όχι".

Και καλά η αποτοξίνωση: εγώ θα της πρότεινα να πάει να κάνει ένα ντους - και μετά να επισκεφτεί έναν οδοντίατρο κι έναν διαιτολόγο.

Κατά τ' άλλα, το Back to Black είναι προφανώς το μοναδικό cd που χρειάζεται να κουβαλά κανείς μαζί του στις διακοπές. Σκεφτόμουν ότι πρόκειται για τον τελευταίο soul δίσκο, μετά από αυτόν, μάλλον δεν χρειαζόμαστε άλλη soul. Και μου ήρθε στο μυαλό το εξής: αν αυτό είναι το πρώτο (ιστορικά) soul τραγούδι, τότε έχει ενδιαφέρον ο διάλογος που προκύπτει, αν το αντιπαραβάλλεις με το τελευταίο. Εκείνος δηλαδή, υμνεί τη γυναίκα του και τις αρετές της κι εκείνη παραδέχεται ότι δεν είναι δα και κανένα κελεπούρι...
Full Circle, με άλλα λόγια (πώς το λέτε εσείς εδώ; γιατί δεν θυμάμαι πώς το λέμε εμείς εκεί...)

Όπως έχω πει πολλές φορές, χρειάζομαι διακοπές.

Δεν υπάρχουν σχόλια: