Nαι, το παραδέχομαι. Στο «Rocky Balboa» πήγα με χαρά. Και περίμενα με έκδηλη αγωνία, αγκαλιά με τα ποπ κορν μου, τη σκηνή της προπόνησης με τα κρέατα. Δεν με πείραζε η φάτσα του Σταλόνε, γιατί θα μπορούσε να οφείλεται στο πολύ ξύλο η χρήση όλου αυτού του botox... Αλλά στον Τζον Ράμπο δεν δικαιολογείται με τίποτε! BTW, είναι ή δεν είναι το πρώτο «Rambo» μία από τις καλλίτερες αντιπολεμικές ταινίες όλων των εποχών; Την βάζω λίγο πάνω απ' το «Ο Τζόνι πήρε τ' όπλο του» και τον «Ελαφοκυνηγό» και λίγο κάτω από το «The Killing Fields» (Ελληνικός τίτλος; «Κραυγές στη Σιωπή»; Αμάν πια μ' αυτά τα κενά μνήμης μου!)25 Ιαν 2008
John Botox
Nαι, το παραδέχομαι. Στο «Rocky Balboa» πήγα με χαρά. Και περίμενα με έκδηλη αγωνία, αγκαλιά με τα ποπ κορν μου, τη σκηνή της προπόνησης με τα κρέατα. Δεν με πείραζε η φάτσα του Σταλόνε, γιατί θα μπορούσε να οφείλεται στο πολύ ξύλο η χρήση όλου αυτού του botox... Αλλά στον Τζον Ράμπο δεν δικαιολογείται με τίποτε! BTW, είναι ή δεν είναι το πρώτο «Rambo» μία από τις καλλίτερες αντιπολεμικές ταινίες όλων των εποχών; Την βάζω λίγο πάνω απ' το «Ο Τζόνι πήρε τ' όπλο του» και τον «Ελαφοκυνηγό» και λίγο κάτω από το «The Killing Fields» (Ελληνικός τίτλος; «Κραυγές στη Σιωπή»; Αμάν πια μ' αυτά τα κενά μνήμης μου!)
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
1 σχόλιο:
Λοιπόν, επειδή με προκάλεσες: για να βάζουμε τα πράγματα στη θέση τους.
Αντιπολεμική ταινία είναι ΜΙΑ: Η Μεγάλη Χίμαιρα του Ρενουάρ. Όλες οι άλλες - ΟΛΕΣ οι άλλες, από τον Ελαφοκυνηγό (το χασμουρητό του αιώνα) μέχρι τη Λεπτή Κόκκινη Γραμμή, είναι απλώς οδοντόκρεμες. Εντάξει;
Όσο για τις πολεμικές ταινίες, δεν ήταν ποτέ του γούστου μου, αλλά δεν μπόρεσα ποτέ να αντισταθώ στη Μεγάλη Απόδραση με τον Στιβ Μακ Κουίν
ή στο όργιο χαβαλέ που είναι το Dirty Dozen...
Δημοσίευση σχολίου