10 Ιουν 2008

Αλέξανδρος Θεοφιλόπουλος, μέρος δεύτερον

(Συνεχίζω να μην βρίσκω πουθενά στο Internet φωτογραφία του κορυφαίου Έλληνα σπορτκάστερ και γι' αυτό στολίζω το σημερινό post με μια εικόνα του μεγάλου μαέστρου Αλέξανδρου Θεοφιλόπουλου.)

"Το έχουμε ξαναπεί. Το ποδόσφαιρο παίζεται με δύο ομάδες. Αν παιζόταν με μία, θα έγραφε ο διαιτητής ένα αποτέλεσμα της αρεσκείας του και όλοι θα ήταν ευχαριστημένοι". Άλλο ένα απαύγασμα της σοφίας του κυρ-Αλέκου Θεοφιλόπουλου, όπως αποτυπώθηκε στο υπέροχο χθεσινό ματς της Ιταλίας με την Ολλανδία. Κατ' αρχάς είναι ο πληθυντικός. Ο κυρ-Αλέκος ποτέ δεν θα πει "εγώ", θα πει "εμείς", σίγουρος ότι πίσω του συναθροίζεται ένα ποδοσφαιρόφιλο πλήθος με την ίδια φιλοσοφική προσέγγιση του αθλήματος που έχει κι ο ίδιος.

Έπειτα είναι αυτό το θολόν του συμπεράσματος. Δηλαδή ποιοι όλοι θα ήταν ευχαριστημένοι; Αν την ίδια πρόταση είχε προσπαθήσει να την πει ο Ντεριντά, τα πράγματα θα ήταν πιο σαφή. Όχι όμως με τον κυρ-Αλέκο, που ακριβώς όπως ο άλλος κυρ-Αλέκος, ο Αλαβάνος (με μούσι και γυαλί κι εκείνος -προφανώς αυτό έχει θεσπιστεί ως το look του σύγχρονου Έλληνα αμπελοφιλόσοφου) θα πει κάτι μεγαλεπήβολο χωρίς ποτέ κανείς να καταλάβει τι είπε. Αν ο διαιτητής γράψει 3-0 υπέρ της ομάδας που δεν κατέβηκε στο γήπεδο, θα είναι ευχαριστημένοι οι αντίπαλοί της που πήγαν κανονικά να αγωνιστούν; Προφανώς, για να λέει ο κυρ-Αλέκος "όλοι" κάποια μυστική συνομωσία έχει πλεχθεί, σαν κι εκείνη που στέρησε από τη Βραζιλία το Μουντιάλ του '98, σαν κι εκείνη που έδωσε στη δική μας εθνική του Euro 2004. Αλλά είπαμε: "με αυτά δεν θα ασχοληθούμε"...

Ο Αλέξανδρος (όπως θέλει να τον φωνάζουμε) Θεοφιλόπουλος είναι για το Euro ό,τι κι ο Ρακιντζής για την Eurovision. Λίγοι μπορούν να καταλάβουν το μεγαλείο του, αλλά όλοι τον παρακολουθούν φανατικά και ξεσηκώνονται κάθε φορά που ακούγεται η φωνή του. Έχω ακούσει ότι πριν πολλά χρόνια, στο Πρωτάθλημα Τύπου, είχε ξεσπάσει με πολύ άγριο τρόπο εις βάρος ενός διαιτητή, στέλνοντάς τον στο νοσοκομείο. Μπορεί και να μην ισχύει αυτή η ιστορία. Στις δημοσιογραφικές παρέες -ειδικά τις αθλητικές- μεγεθύνονται συχνά από στόμα σε στόμα, σαν σε σπασμένο τηλέφωνο, ασήμαντα περιστατικά και γίνονται θρύλοι που ούτε η φαντασία του Τόλκιν δεν θα μπορούσε να επινοήσει. Ωστόσο, αν η ιστορία αληθεύει, ένα ακόμη κομμάτι του παζλ συμπληρώνεται. Χρόνια μετά, ο κυρ-Αλέκος επιμένει: "εμείς δεν ασχολούμαστε με την διαιτησία". Αλλά τη σφάζει με το γάντι ("άμα βγάλουν τα μαύρα, ίσως")

Θα κλείσω με μια συγκλονιστική ιστορία, απόδειξη του μεγαλείου της κρατικής τηλεόρασης. Οταν στο ματς Πορτογαλία - Τουρκία (αν δεν κάνω λάθος) του Euro '96 είχε πει την ατάκα περί των τσιρότων που ανέβασα χθες, τηλεφώνησα με ένα φίλο μου στην ΕΡΤ για να αποκαταστήσουμε την αλήθεια. Η τηλεφωνήτρια μας είχε συνδέσει τότε με τον αρχισυντάκτη βάρδιας (δεν θα πω το όνομά του, σήμερα είναι γνωστός σπορτκάστερ σε ιδιωτικό κανάλι), ο οποίος άκουσε υπομονετικά την εξήγησή μας και στη συνέχεια το ξέσπασμά μας ("δεν είναι δυνατόν το κρατικό κανάλι να λέει τέτοιες ηλιθιότητες") και μας απάντησε με το απολύτως αφοπλιστικό: "Τι να κάνω εγώ ρε παιδιά που έχουν στείλει στην Αγγλία τον βλάκα;". Λίγες ημέρες μετά η ΕΡΤ γύρισε πίσω στην Αθήνα τον κυρ-Αλέκο, επειδή είχε βγει κι έκανε δηλώσεις στον ΑΝΤ1. Τουλάχιστον αυτή ήταν η επίσημη δικαιολογία...

(Εδώ μια συνέντευξη του κυρ-Αλέκου στο περιοδικό "Sporty")

5 σχόλια:

Αθήναιος είπε...

LOL! Θ'αρχίσω να βλέπω EURO!!!

Mantalena Parianos είπε...


Αλέκος Θεοφιλόπουλος – ΘΕΟs:



1. Σε παιχνίδι μεταξύ Τζαμάικας και Κροατίας: -Βλέπουμε τους φίλους της εθνικής ομάδας της Τζαμάικας να δίνουν ρυθμό με τα ντραμς (αναφερόμενος σε δυο Τζαμαϊκανούς που χτύπαγαν ένα τύμπανο)

2. Σε αγώνα της Γερμανίας: -Και τώρα ακούμε τον ύμνο της Εθνικής Γερμανίας

3. Στον ημιτελικό του Euro 2000 μετά το τέλος του αγώνα: -Οι Πορτογάλοι φίλαθλοι έσπασαν και καθίσματα τα οποία βέβαια μετρούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού. Καμιά πενηνταριά

4. Σχολιάζοντας το πέναλτι στο παιχνίδι Πανιώνιος-Άρης: -Δεν είναι πέναλτι γιατί είναι βρεγμένο το νερό

5. Έτσι πρέπει λοιπόν, φίλες και φίλοι να κάθονται όλοι ήρεμα στις κερκίδες, τόσο οι μικροί όσο και οι μεγάλοι, οι μεγαλύτεροι από τους μικρότερους οι οποίοι είναι με την σειρά τους μικρότεροι από τους ακόμα μεγαλύτερους, οι οποίοι είναι μικρότεροι από τους μεγαλύτερους τους

6. Στον αγώνα Αγγλία-Πορτογαλία: -Οι Άγγλοι φτάνουν στην πηγή και δεν μπορούν να πιούν νερό γιατί οι Πορτογάλοι έχουν κόψει την υδροδότηση

7. Ημιτελικός Μουντιάλ 94 στον αγώνα Βραζιλία-Σουηδία και ενώ η Βραζιλία κερδίζει με 1-0 και παίζει μονότερμα τους Σουηδούς, αποβάλλεται παίχτης της Σουηδίας και λέει: -Και τώρα η Σουηδία με 10 παίκτες πλέον, θα γίνει ακόμα πιο επικίνδυνη και απειλητική για την εστία του Ταφαρελ

8. Συνέντευξη από την Νίκη Ξάνθου: -Έχουμε μαζί μας την Νίκη Μπακογιάννη. Νίκη ήσουν πολύ καλή σήμερα...

9. Από το Ολυμπιακό νύχτα, καλό σας στάδιο

10. Στον τελικό ΟΥΕΦΑ, Αλαβεζ-Λιβερπουλ (τελικό σκορ 4-5), λέει: -Φοβερός τελικός. Είχαμε 8 γκολ, φάσεις, θέαμα...

11. Στον τελικό ΟΥΕΦΑ, Αλαβεζ-Λίβερπουλ και ενώ έχει μπει το χρυσό γκολ, λέει: -Και νομίζω ότι κάπου εδώ κρίθηκε η νίκη

12. Σε αγώνα πόλο γυναικών: -Το σουτ και η μπάλα στο δοκάρι. Είμαστε άτυχες!

Nikos Fotakis είπε...

είμαι άσχετος από ποδόσφαιρο, αλλά γελάω ώρες με όλα αυτά

kostasK είπε...

E όχι, τώρα πείτε μου ειλικρινά: δε θα ήταν πιο βαρετό να βλέπεις πεθαμενατζίδικα ματς χωρίς τον Αλέκο??!

SAVE ALEKOS!!!!

Homo Ludens είπε...

@ KostasK: Μα όσα γράφω, τα γράφω σοβαρότατα. Απλά δεν γίνεται Euro χωρίς τον Αλέκο. Είναι σημαντικό στοιχείο της ποδοσφαιρικής μας ποπ κουλτούρας. Είναι σαν Μουντιάλ χωρίς τον Πελέ να διαφημίζει Mastercard και τον Εουζέμπιο να χαμογελά σαν χαζός από την κερκίδα.