Η ειρωνεία είναι μια έννοια σχετική. Αυτό που είναι ειρωνικό για κάποιον ίσως να μην είναι και τόσο ειρωνικό για κάποιον άλλον. Ακόμη και με την αντικειμενική κλίμακα στην οποία μπορούμε όλοι να συμφωνήσουμε, κάποια πράγματα που αναφέρονταν στον ύμνο της ειρωνίας (και γενικότερα ύμνο των 90s), σ’ εκείνο το ανεπανάληπτο “Ironic” της τότε θεάς (θυμίσου και το “Dogma” των Affleck – Damon) Alanis Morissette, δεν ήταν και τόσο ειρωνικά.
Για παράδειγμα, το ότι βρέχει την ημέρα του γάμου σου δεν είναι ειρωνία. Είναι μια πραγματικότητα και ένα τεράστιο άγχος που αντιμετωπίζουν τα μισά από τα ζευγάρια που παντρεύονται ακόμη και καταμεσής του Ιουλίου. Ούτε η μύγα στο Σαρντονέ σου είναι κάτι τόσο σπάνιο και ειρωνικό. Αντικειμενικά.
Τα προβλήματα αυτά αποφάσισαν να λύσουν, για χάρη της Alanis, πολλά χρόνια μετά δύο κορίτσια από την Νέα Υόρκη. Οι Rachael και η Eliza αυτοπροσδιορίζονται ως μουσικό – κωμικό δίδυμο και έγραψαν το “It’s Finally Ironic”. Ένα τραγούδι που πάει την ειρωνία του “Ironic” ένα βήμα παραπέρα. Ο 98χρονος που πεθαίνει την ημέρα που κέρδισε το λαχείο, δεν πεθαίνει απλά. Πεθαίνει από ένα άσχημο κόψιμο από το χαρτί του λαχείου. Ο γάμος που γίνεται υπό βροχή ήταν σχεδιασμένος επίτδες στο σημείο του κόσμου όπου βρέχει πιο σπάνια απ’ οπουδήποτε αλλού. We fixed it for you Alanis.
(Γράφτηκε για το Jumping Fish)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου