Το Internet οδεύει προς "φτηνά" και "ακριβά" δεδομένα;

Μια νέα καμπάνια που θυμίζει την προ διετίας (επιτυχημένη) προσπάθεια να ανακοπούν τα SOPA/PIPA φαίνεται πως θα μας απασχολήσει τις επόμενες ημέρες. Τότε το διακύβευμα ήταν η ροή δημιουργίας μέσω Internet. Τα Stop Online Piracy Act / Protect Intellectual Property Act επιχειρούσαν να φέρουν το Internet υπό τον έλεγχο των διαχειριστών των πνευματικών δικαιωμάτων, επικαλούμενα την ανάγκη να τιθασευτεί το πρόβλημα της πειρατείας. Σήμερα το ζήτημα έχει να κάνει με το τι είδους δεδομένα θα μπορούμε να κατεβάζουμε εύκολα και γρήγορα και για ποια θα «πληρώνουμε» κάτι παραπάνω.

Οι συζητήσεις σε ΕΕ και ΗΠΑ περιστρέφονται γύρω από την ανάγκη –την οποίαν έχουν θέσει οι ISPs και τα δίκτυα κινητής τηλεφωνίας- να γίνεται μια «λογική» διαχείριση της κίνησης δεδομένων μέσω Internet. Κοινώς, οι πολυεθνικές που διαχειρίζονται την ραχοκοκαλιά του δικτύου προσπαθούν να βρουν ένα τρόπο να κερδίσουν κάτι παραπάνω. Ήδη η AT&T παρουσίασε στο πρόσφατο CES την ιδέα της για “sponsored data”. Αν είσαι π.χ. το Netflix και μπεις στο πρόγραμμα χορηγίας δεδομένων, τότε ο συνδρομητής της AT&T θα μπορεί να κατεβάζει το “House of Cards” δωρεάν, χωρίς να επηρεάζεται ο λογαριασμός του. Αν κατεβάσει, όμως, μια ταινία –ας πούμε- από κάποια άλλη πηγή, θα κάνει χρήση των δεδομένων που έχει στο συμβόλαιό του.

Διεθνείς μη κερδοσκοπικοί οργανισμοί όπως ο Avaaz.org έχουν σηκώσει ήδη τη σημαία κατά της πιθανότητας να αναιρεθεί η «ουδετερότητα του δικτύου» όπως ορίστηκε το 2010. Στις 21 Δεκεμβρίου εκείνης της χρονιάς η FCC (Federal Communications Committee) που είναι υπεύθυνη για τις επικοινωνίες στις ΗΠΑ απαγόρευσε στους ISPs να μπλοκάρουν «νόμιμη» κίνηση δεδομένων. Ωστόσο πριν λίγες ημέρες, το ομοσπονδιακό εφετείο αποφάσισε ότι η FCC δεν μπορεί να επιβάλει την απαγόρευση αυτή. Κάτι τέτοιο ανοίγει το δρόμο για τα πλάνα της AT&T και των υπολοίπων εταιρειών που πιέζουν για το διαχωρισμό των δεδομένων σε «φτηνά» (δωρεάν, μάλλον) και «ακριβά». Οι ακτιβιστές του Internet παίρνουν ήδη θέσεις στις επάλξεις…

Στην απορία «γιατί είναι κακό αυτό που προτείνει η AT&T;», η απάντηση είναι «δεν υπάρχει καλό και κακό στο Internet». Αλλά… Η κοινή λογική μας οδηγεί στο ότι, αν τελικά πάψει η ουδετερότητα του Internet, αυτός που θα πληρώνει περισσότερα θα είναι αυτός του οποίου τα δεδομένα θα διακινούνται πιο γρήγορα, πιο φτηνά, πιο εύκολα. Για τον τελικό χρήστη, στο υποθετικό παράδειγμα του Netflix που αναφέραμε πιο πάνω, θα είναι τελικά πιο δελεαστικό να κάνει μια συνδρομή εκεί και να κατεβάζει τα πάντα δωρεάν από τον πάροχό του, παρά να προσπαθεί να τα κατεβάσει «πειρατικά» από κάποιο torrent το “House of Cards”, χωρίς μεν να πληρώνει συνδρομή στο Netflix, αλλά πληρώνοντας για την πρόσβαση στο Internet.

Ακόμη πιο απλά, μικρές, ανεξάρτητες φωνές, που τώρα μπορούν να συντηρούν ένα site και να ανεβάζουν υλικό εκεί, θα γίνουν ξαφνικά πιο δυσπρόσιτες. Μπροστά π.χ. σε ένα «ακριβό» βίντεο για τις σφαγές στη Συρία, ένα «δωρεάν» βίντεο για τα καμώματα του Justin Bieber θα έχει πολύ περισσότερες πιθανότητες να πάρει το κλικ του χρήστη. Να το κάνουμε ακόμη πιο λιανό: Έστω ότι έχουμε ένα «ακριβό» βίντεο που λέει την ιστορία για τις σφαγές στη Συρία με τον α’ τρόπο και ένα «φτηνό» ή «δωρεάν» βίντεο που τη λέει με τον β’. Ποια εκδοχή της ιστορίας τελικά θα επικρατήσει;

(Γράφτηκε για το Jumping Fish)