18 Σεπ 2007

Οι ρώγες της Christina Aguilera

Ο μοναδικός λόγος γι' αυτό το post είναι γιατί θέλω να ξαναφέρω στο blog τους αναγνώστες που στήριξαν το "Πο Πο Culture!" στις πρώτες του, δύσκολες στιγμές. Τότε που δεν υπήρχε το μεστό κείμενο του zelig να προσελκύσει ένα πιο σοφιστικέ κοινό. Τότε που η πολιτική πραγματικότητα ήταν ακόμη αφόρητα βαρετή και το blog δεν ασχολιόταν ούτε με το τι συμβολίζει για το μέλλον του τόπου ο Ευάγγελος Βενιζέλος, ούτε με το πώς η Αριστερά θα μπορούσε να μαζέψει ένα 20% και να παίξει πραγματικά σοβαρό ρόλο στο πολιτικό γίγνεσθαι, ούτε με τα στιλιστικά ατοπήματα του Αλέξη Τσίπρα.
Όχι, δεν θέλω να αποθαρρύνω όλους αυτούς που μας τίμησαν με τις επισκέψεις τους τις τελευταίες μέρες και έστειλαν την αναγνωσιμότητα του "Πο Πο Culture!" σε ύψη που θα ζήλευαν και οι προβολείς που φωτίζουν από το Ground Zero τον ουρανό της Νέας Υόρκης. Θέλω απλά να δηλώσω "παρών" (και ότι πιστεύω πως ήλθε η ώρα να ξεκινήσουν οι δημοκρατικές διαδικασίες, όπως τις ορίζει το καταστατικό -ούπς σόρι, παρασύρθηκα πάλι!) στο πλευρό όλων αυτών των μερακλήδων πρωτοποποculturολόγων που με μεγάλη χαρά θα κάνουν κλικ στην φωτογραφία της Κριστίνα Αγκιλέρα για να χαζέψουν το μέγεθος της ρώγας της, χωρίς ίχνος ντροπής που η γυναίκα είναι προφανώς έγκυος -δες την κοιλιά της και θα πειστείς- ακούγοντας παράλληλα Flotsam & Jetsam και πίνοντας την Kaiser από το κεσεδάκι. Δεν σας έχουμε ξεχάσει σύντροφοι. Η νέα σεζόν -κάθε Σεπτέμβρης σηματοδοτεί μια νέα σεζόν!- άργησε λίγο να ξεκινήσει (φταίνε και οι κωλοεκλογές), αλλά είναι εδώ και παρέα με τον zelig θα την μπολιάσουμε με σούπερ ιδέες που σας χωράνε όλους.
Για να σκεφτώ καλλίτερα το μέλλον του blog ζήτησα άδεια από το αφεντικό μου για λίγες μέρες. Αυτό, για να καταλάβετε ότι είμαι απολύτως σοβαρός στα όσα γράφω παραπάνω και ότι δεν έχω παρασυρθεί από την παροχολογία των ημερών. Από αύριο και για περίπου ένα δεκαήμερο θα ξεκουράζομαι, θα χαζεύω φωτογραφίες κοριτσιών με πλούσιο μπούστο, θα ακούω πολύ μέταλ και θα ετοιμάζω την αντεπίθεση της εδώ πτέρυγας του "Πο Πο Culture!". Είμαι σίγουρος ότι κάτι παρόμοιο θα κάνει και ο zelig. Από την 1η Οκτωβρίου τίποτε δεν θα είναι πια το ίδιο σ' ετούτο εδώ το blog. Μείνετε συντονισμένοι!

5 σχόλια:

Nikos Fotakis είπε...

Τελευταία (μετά τη συνεργασία της με τον Herbie Hancock) έχω εκτιμήσει πολύ την Xtina (χαϊδευτικό: clitring) που καταφέρνει να είναι ΚΑΙ ξέκωλο ΚΑΙ φωνάρα - αυτό θα πει ολοκληρωμένη καλλιτέχνις.
Αυτό που με φρίκαρε περισσότερο στη φωτόγραφία όμως, είναι τα παιδικά επιπλάκια ΙΚΕΑ στο βάθος...
Επίσης, να επισημάνω ένα δικό σου ολίσθημα: χρειάζεται ένα μίνιμουμ εκλέπτυνσης για να διαλέξεις την Kaiser από την Amstel πχ.

Giannis είπε...

epeidh to a8lhma ths mpuras den to katexete kai oi 2 sas...

dokimaste prwta weizen beer, kai meta perimenw sxolio sto blog, gia to poio eidos einai to kalutero.

Nikos Fotakis είπε...

@giannis:
ομολογώ ότι έχω μείνει πολύ πίσω με τις μπύρες - έχω να πιω καμιά δεκαριά χρόνια - πάντως ψηφίζω chimay, hb, la goudale, duvel κ.ο.κ.
πρόσεξε όμως: στην προκειμένη περίπτωση δεν ψάχνουμε την καλύτερη, αλλά αυτή που ταιριάζει καλύτερα σε μια κατάσταση καφρίλας - να πίνεις από το κουτάκι, ας πούμε...

Homo Ludens είπε...

Ναι Giannis, έπρεπε να ήσουν λίγο πιο προσεκτικός. Έχει τεράστια διαφορά η Άμστελ από την Κάιζερ, αλλά προτείνοντας την Βάιζεν πας την όλη σημειολογία σε μη επιθυμητό επίπεδο και αναγκάζεις την κουβέντα να ξεφύγει. Π.χ. Θα πρέπει να προσθέσω κι εγώ τις Biere de la Desert, Lapin Culta, Demon...

Homo Ludens είπε...

Και επειδή, όντως παρασύρθηκα στην μπιρολογια και ΔΕΝ έκανα σαφές αυτό που ήθελα να πω, χρησιμοποιώντας τη λέξη Κάιζερ, αντί της λέξης Άμστελ: Καλέ μου zelig, δεν θα ήμουν ποτέ ένας Homo Ludens, αν όλο μου το post ήταν καφρολογικό και δεν υπήρχε πουθενά μέσα στο κείμενο ένα κλείσιμο ματιού σ' όσους (θέλουν να) ελπίζουν ότι δεν σοβαρολογώ πάντα...