Όταν σκέφτομαι τον Μικελάντζελο Αντονιόνι, σκέφτομαι τη Μόνικα Βίτι (τι γυναίκα!) στην "Έκλειψη", όπου συμπρωταγωνιστεί με τον Αλέν Ντελόν και τη Ρώμη.Άσχετο, αλλά, κάθε φορά που ακούω τη μουσική των τίτλων, παθαίνω πλάκα - ενώ ξέρω τι θα συμβεί, εκπλήσσομαι κάθε φορά.
Αλλά νομίζω ότι στην περίσταση ταιριάζει περισσότερο η μουσική από την "Περιπέτεια", πάλι σύνθεση του Giovanni Fusco, στην υπέροχη εκτέλεση του μεγάλου Enrico Rava.
Εν τω μεταξύ, έχει φύγει για διακοπές ο Homo Ludens κι έχω κάνει το blog μαυσωλείο... Από αύριο δεσμεύομαι να το "ξανοίξω" λίγο. Αρκεί να μην πεθάνει κανένας άλλος μεγάλος σκηνοθέτης...
Αλλά νομίζω ότι στην περίσταση ταιριάζει περισσότερο η μουσική από την "Περιπέτεια", πάλι σύνθεση του Giovanni Fusco, στην υπέροχη εκτέλεση του μεγάλου Enrico Rava.
Εν τω μεταξύ, έχει φύγει για διακοπές ο Homo Ludens κι έχω κάνει το blog μαυσωλείο... Από αύριο δεσμεύομαι να το "ξανοίξω" λίγο. Αρκεί να μην πεθάνει κανένας άλλος μεγάλος σκηνοθέτης...
4 σχόλια:
χα, κι εγώ τον Γκοντάρ περιμένω για σήμερα. [και αύριο, ίσως, τον 99χρονο Oliveira...]
Ορισμένες φορές έχω την εντύπωση ότι το θανατικό πέφτει ανά κατηγορία: πολιτικός κόσμος, καλλιτεχνικός κόσμος - ξεχωριστά ηθοποιοί και σκηνοθέτες εννοείται - και πάει λέγοντας. Μια τέτοια περίοδο περνάμε μάλλον τώρα. Ελπίζω ο Ολιβέιρα και ο Γκοντάρ να την γλιτώσουν προς το παρόν, enteka. :-Ρ
Όσο για τη μουσική της ταινίας "Έκλειψη" θα συμφωνήσω απόλυτα zelig. Και για το 1ο και για το 2ο κομμάτι (το κομμάτι της περίστασης!).
Καλησπέρες
Αν σου άρεσε ο Enrico Rava, Μαρία, θα σου αρέσει και ο Yusef Lateef και ο Ahmad Jamal - βλ. προηγούμενο post.
Ευχαριστούμε που περάσατε από το φτωχικό μας...
Περνάω συχνά αλλά δεν αφήνω πολλά ίχνη :-Ρ Όσο για Lateef & Jamal έχεις απόλυτο δίκιο! :-)
Δημοσίευση σχολίου