28 Ιουν 2011

Πριν από το "Δέντρο της Ζωής": #4. Άγνωστος Κόσμος

2005 - The New World
Στην τέταρτη επίσκεψή σ' έναν ρομαντικά αθώο κόσμο, ο Μάλικ φέρνει μαζί του λιγότερη βία από τις προηγούμενες φορές, μολονότι οι ιστορικές συνθήκες της αποίκισης του "Νέου Κόσμου" από τους Ευρωπαίους τού έδιναν τη δυνατότητα να προκαλέσει μέχρι και γενοκτονία. Όχι όμως. Ο νέος του παράδεισος είναι λιγότερο παραδεισένιος από ποτέ, έτσι κι αλλιώς, κι ο κάπτεν Σμιθ μπορεί να αναγεννιέται στον καινούργιο κόσμο, αλλά έτσι κι αλλιώς βρισκόταν στον πάτο -ο,τιδήποτε πέραν του θανάτου θα ήταν αναγέννηση για εκείνον.

Όχι λοιπόν, ο καινούργιος, "άγνωστος" κόσμος, είναι απλά το φόντο για την ιστορία -και επίτηδες ο Μάλικ το φωτογραφίζει πιο θολό, πιο μονόχρωμο από ποτέ, να μην τού κλέβει το τοπίο την παράσταση. Η συνηθισμένη μάχη ανάμεσα στις δύο "φύσεις" είναι πια άλλη, αυτή που υπάρχει στην ψυχή της Ποκαχόντας. Είναι όσα ξέρει από πάντα, όσα γεννήθηκαν μέσα της καθώς μεγάλωνε στο παράξενο αυτό τοπίο που οι ξένοι είπαν "Βιρτζίνια". Και είναι και όσα μαθαίνει στην αγκαλιά αυτών των ξένων. Δεν είναι λιγότερο όμορφα απ' την δική της παράδοση, απ' τον δικό της τόπο. Δεν είναι μεν το ίδιο άσπιλα, αλλά η μικρή πριγκίπισσα είναι μια έξυπνη κοπέλα που βιάζεται να μάθει πράγματα -και που ξέρει πως στο "αθώο", πεντακάθαρο σύμπαν, τα πάντα κινούνται αργά και μαζί τους και η γνώση.

Το τελικό δίλημμα είναι αν της ταιριάζει περισσότερο το δάσος, τα καπνά, οι περίτεχνες βαφές στα πρόσωπα των Ινδιάνων πίσω στην Αμερική ή τα πελώρια κτήρια, τα φανταχτερά ρούχα και τα κοινωνικά "πρέπει" της Ευρώπης. Ο τυχοδιώκτης λοχαγός που δεν χορταίνει ποτέ την περιέργειά του ή ο μεθοδικός επιχειρηματίας που καταγράφει τα πάντα σε φροντισμένα τετράδια. Και η Ποκαχόντας προσπαθεί να αποδείξει ότι η απόρριψη της πρώτης επιλογής δεν σημαίνει και αποδοχή του τέλους της αθωότητάς της. Ίσως γιατί πολύ απλά δεν ήξερε πώς ορίζεται αυτή η "αθωότητα".


Και κάπου εδώ λήγει το ψυχαναγκαστικό μου αφιέρωμα στο παρελθόν του Τέρενς Μάλικ. Μετά το "Badlands", το "Days of Heaven", το "Thin Red Line" και το "The New World" ακολουθεί το φετινό "The Tree Of Life" που τόσο πολύ δίχασε το κοινό. Ελπίζω με τη μίνι παρουσίαση των προηγούμενων ταινιών να βοήθησα όσους αντιμετώπισαν την ιδιαιτερότητα του Μάλικ πρώτη φορά τώρα, να τον κατάλαβαν κάπως περισσότερο. Για την ίδια την ταινία, θα ανεβάσω σύντομα ένα ακόμη post.

Δεν υπάρχουν σχόλια: