2 Μαΐ 2007

You 'll never walk alone

To "You Always Walk Alone" είναι μια γλυκιά ανάμνηση από το ποτισμένο με power metal λιβάνι εφηβικό μου εικονοστάσι: To τραγούδαγαν με τίποτε λιγότερο από πώρωση οι Helloween πίσω στο 1988, στο δεύτερο μέρος του "Keeper of the Seven Keys". Τον αντίθετο τίτλο έχει ο ύμνος της Λίβερπουλ: "You 'll Never Walk Alone" διαλαλεί το ρεφρέν που δονεί (κυριολεκτικά) το Άνφιλντ κάθε φορά που γράφεται ποδοσφαιρική ιστορία εκεί. Δυστυχώς, η ενασχόλησή μου με το πρώτο άσμα λήγει κάπου εδώ και το άγχος που προκαλεί η ιδέα ότι το δεύτερο θα δονήσει και το ΟΑΚΑ στα τέλη του μήνα έχει συνέχεια... Συνέχεια που μπορεί να γίνει άνοστο αστείο αν παρέα στη Λίβερπουλ μας έλθουν κι οι μουσαφιραίοι από το Μάντσεστερ. Ο χειρότερος εφιάλτης είναι τόσο κοντά. Όχι, δεν εννοώ το τι ονειρεύεται και στριφογυρίζει στο κρεββάτι του ο Βύρων και οι praetores urbani του. Στ' αρχίδια μου. Πιο κάφροι οι Άγγλοι χούλιγκαν από τους δικούς μας δεν είναι. Ο δικός μου εφιάλτης είναι βγαλμένος από τα μέσα της δεκαετίας του '60: Αν οι δύο πρωταγωνίστριες του τότε FA Championship ξανατραβήξουν όλο το φως των αθλητικών φλας πάνω τους, μήπως ξαφνικά αποκτήσει (πραγματικές) ελπίδες και η Εθνική τους; Το 1966 πήρε το πρώτο και μοναδικό της Παγκόσμιο Κύπελλο και κορμός της ήταν, φυσικά, παίκτες των δύο πιο εμβληματικών ομάδων της παραπληγικής αυτής χώρας.

"Μην ανησυχείς" μου ψιθύρισε ξαφνικά ο αγγελάκος στον δεξί ώμο. "Με τον Κράουτς μόνο και τον Φέρντιναντ, όχι Παγκόσμιο Κύπελλο δεν βλέπουνε, αλλά ούτε την γηραιά αλβιώνα που θα πετάει πάνω από το κεφάλι τους και θα τους λέει τα δυσάρεστα νέα". Και έτσι απροσδόκητα ευτυχισμένος, γύρισα από την άλλη και κοιμήθηκα...

8 σχόλια:

Homo Ludens είπε...

Άμα πήγαιναν τελικό οι Μίλαν και Τσέλσι σκόπευα να βάλω τίτλο "Who's the Mafiest of them all?". Τώρα ο ένας μαφιόζος πήρε τον πούλο...

Ανώνυμος είπε...

μαρί τζαζ, έχεις τζάσει τελείως; ή πού κάνεις πιάτσα ή που πρέπει να αρχίσεις τα ψυχοφάρμακα μπας και πέφτεις να ψοφάς μια λογική ώρα. και σαν να μη φτάνει που γράφεις, γράφεις, γράφεις, αφήνεις και σχόλια στον ίδιο τον εαυτό σου. μαρί, σε ξαναρωτώ έχεις τζάσει εντελώς και τελείως;

Ανώνυμος είπε...

και για να σε προφτάσω, ναι, έχω πολλά νεύρα αυτή τη στιγμή, διότι καθώς φαίνεται όλους τους "πελάτες" τους πήρε η αφεντιά σου. αρπαχτικό!

Homo Ludens είπε...

Την κουβέντα σου είχα με την ομάδα ψυχολόγων που σε κουράρει τον τελευταίο καιρό, γι' αυτό και άργησα να κοιμηθώ. Μην ανησυχείς. Δεν μου αποκάλυψαν τα μυστικά σου, το ιατρικό απόρρητο τους απέτρεψε. Απλώς ζήτησαν και τη δική μου συμβουλή και τους την έδωσα. Από αύριο θα σε κάνουν να νοιώσεις καλλίτερα με το ταπεινό traffic του blog σου.
Απορία: Από όλα τα posts μου, στο αθλητικό μπήκες να κάνεις τα comments σου; Ρε μπας και είσαι κανας νταβραντισμένος στρέιτ ανατολικού τύπου και μας δουλεύεις όλους;

Ανώνυμος είπε...

συγνώμη δεσποινίς μου, σε εμένα απευθύνεστε; σας κάνω εγώ, η σίσσυ πασπαρτού για νταβραντισμένος στρέιτ ανατολικού τύπου; νομίζω σας έχει πειράξει ο στενός συναγελασμός με τον forrest gump ζαχαριάδη. για μαζεύτε την μπουγάδα σας, homo ludens. αφιονίστικα η γυναίκα πάλι!

Homo Ludens είπε...

Α, ΟΚ, δεν είστε! Γιατί με αυτά τα Ιντερνέ ποτέ δεν μπορείς να ξέρεις. Ακόμη και μια κυρία σαν κι εσάς θα μπορούσε να κρύβει από πίσω έναν νταγλαρά. Anyway, check your mail please!

julia είπε...

Αντε πλύντε καμιά κυλότα που τσουρομαδιέστε βραδιάτικα. ΚΑΜΠΙΕΣ

Ανώνυμος είπε...

ο νόμος του Ανφιλντ έστειλε αδιάβαστη τη ρωσική νεο-καπιταλιστική νομενκλατούρα του σοβιετογιάπι αμπράμοβιτς και του “αναρχικού” μουρίνιου που για δέυτερη φορά τα τελευταία τρία χρόνια είδαν τα ευρωπαικά τους όνειρα να γίνονται στάχτη μέσα στο ηφαίστειο του kop.
και του χρόνου με υγεία….και ραντεβού στο ΟΑΚΑ