The Savoy Ballroom, the Apollo Theatre, Minton’s Playhouse, the Village Vanguard, the Knitting Factory… μπορείς να αφηγηθείς την ιστορία της μουσικής – την ιστορία της μαύρης μουσικής – την ιστορία της τζαζ, απλώς απαριθμώντας τους χώρους όπου η μουσική άνθισε. Κάθε σχολή και τα στέκια της, κάθε γενιά και το δικό της κλαμπ, κάθε εποχή και τα σύμβολά της. Θρυλικότερο όλων, το Cotton Club ήταν το ορόσημο της «εποχής της τζαζ», αποτελώντας ακόμα και σήμερα ένα σύμβολο που περικλείει όλα όσα ήταν ο μεσοπόλεμος: αισιοδοξία, δημιουργία, καταστροφή, ποτοαπαγόρευση, κραχ, γκάνγκστερ και τζαζ – πολλή, καλή τζαζ, απαστράπτουσα και αισιόδοξη όσο ποτέ.
FLETCHER HENDERSON & his orchestra: Queer Notions(Hawkins)
Russell Smith, Bobby Stark, Henry Allen (tp), Dicky Wells, Clade Jones (tb), Russel Procope, Hilton Jefferson (cl,as), Coleman Hawkins (ts), Horace Henderson (p), Bernard Addison (g), John Kirby (b), Walter Johnson (d)
Recorded: New York, 22/9/1933
Οι «περίεργες αντιλήψεις» του τίτλου αφορούν τους αρμονικούς πειραματισμούς που κυριαρχούν σ’ αυτό το κομμάτι – μια ακόμα σύνθεση (του Coleman Hawkins, που πρωταγωνιστεί, μαζί με την τρομπέτα του Henry “Red” Allen), όπου υπονοείται ότι η τζαζ θα μπορούσε να είναι κάτι πολύ περισσότερο από μουσική για χορό…
(το κείμενο δημοσιεύτηκε στο τ. Φεβρουαρίου 2007 του περιοδικού Jazz&Τζαζ)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου