Η Alexz Johnson είναι μια συμπαθέστατη Καναδή μουσικός που γράφει εύπεπτη soul pop, σαν αυτήν της Adele που τόσο λατρεύουν τα 16χρονια κορίτσια (κάτι που γράφω με τεράστια αγάπη και χωρίς κανένα ίχνος ειρωνείας). Είναι 25 ετών, αλλά το ταλέντο της είχε κάνει αίσθηση πριν καλά καλά κλείσει τα 11, όταν έπαιζε και τραγουδούσε σε ένα παιδικό show της Disney. Κέρδισε βραβεία, καλές κριτικές και ένα συμβόλαιο με την Capitol Records. Ήταν μόλις 18 ετών όταν έβαζε την υπογραφή της. Τρία χρόνια αργότερα, τα δικαιώματά της πέρασαν στην Epic (ανήκει στη Sony) που όμως άρχισε να την αγνοεί.
Εκτός από δύο άλμπουμ με τα κομμάτια που τραγουδούσε στη σειρά, η εταιρεία καθυστερούσε συνεχώς την έκδοση του υλικού που έγραφε η ίδια η Johnson. Και η Καναδή, αφού είδε και απόειδε στις συνεννοήσεις με τους υπαλλήλους της Epic, αποφάσισε κάποια στιγμή να πάρει την τύχη της στα χέρια της. Ξεκίνησε μια καμπάνια στο Kickstarter.com, ζητώντας από όποιον ήταν πρόθυμος να χρηματοδοτήσει μια τουρνέ της στην Αμερική, η οποία με τη σειρά της θα χρηματοδοτήσει την παραγωγή ενός προσωπικού άλμπουμ.
Δεν ήταν τόσο παράλογο το αίτημά της. Πέρσι, η Amanda Palmer ζήτησε και πήρε τη μεγαλύτερη επένδυση που έχει γίνει ποτέ στο Kickstarter, μαζεύοντας περισσότερο από ένα εκατομμύριο δολάρια με τα οποία κατάφερε να ολοκληρώσει την παραγωγή του άλμπουμ της. Φυσικά, οι προσδοκίες της Alexz Johnson ήταν αρκετά χαμηλότερες. Ζήτησε 30.000 για τα έξοδα της περιοδείας της.
Τελικά μάζεψε 70.000… Νοίκιασε ένα βανάκι, μάζεψε την μπάντα της και γύρισε τη μισή Αμερική όλο το καλοκαίρι του 2012. Όπου εμφανίστηκε, έκανε πολύ καλή εντύπωση, οπότε της ζήτησαν να επιστρέψει. Για τη φετινή τουρνέ ξαναχρησιμοποιεί το Kickstarter, αλλά αυτή τη φορά όχι για να χρηματοδοτήσει την ίδια την περιοδεία. Τώρα ζητάει χρήματα για να γράψει το άλμπουμ της (σαν την Amanda Palmer δηλαδή), χρησιμοποιώντας τις συναυλίες της σαν διαφήμιση για την online καμπάνια της.
Η χρήση του Internet δεν σταματά εκεί. Από το blog της ενημερώνει το κοινό της για κάθε πτυχή της περιοδείας, έχοντας ένα φωτογράφο να την ακολουθεί (σχεδόν) παντού. Το κοινό που πληρώνει για τον δίσκο, νιώθει ότι μετέχει στην όλη διαδικασία. Η ίδια η Alexz Johnson φροντίζει γι’ αυτό. Όταν κάποιος χρήστης πλήρωσε 5.000 δολάρια, δεν δίστασε να κανονίσει ένα μίνι gig γι’ αυτόν και τους φίλους του στο σπίτι του –και να το διαφημίσει από το blog της.
Έγραφα τις προάλλες για το πώς η ψηφιακή τεχνολογία και το Internet άλλαξε την μουσική βιομηχανία. Και σημείωνα πως για πρώτη φορά από το 1999 τα νούμερα λένε μια θετική ιστορία. Οι μουσικοί και οι άνθρωποι γύρω από τη μουσική αρχίζουν επιτέλους να κατανοούν πώς το Internet μπορεί να τους βοηθήσει (και κυρίως ότι δεν είναι ο Σατανάς). Το παράδειγμα της Amanda Palmer και της Alexz Johnson είναι σίγουρο πως θα γίνει αντικείμενο μίμησης στο μέλλον. Και μια νέα συνήθεια πρόκειται να γεννηθεί. Αντί να αγοράζεις ένα άλμπουμ, θα γίνεσαι συμπαραγωγός του. Θα ποντάρεις σε ένα ευχάριστο στοίχημα, πουσάροντας αυτόν που γουστάρεις και αγνοώντας αυτόν που βαριέσαι. Οι δημόσιες σχέσεις, τα social media και οι έξυπνες ιδέες θα παίξουν μεγαλύτερο ρόλο από ποτέ. Αλλά ακόμη μεγαλύτερο ρόλο θα παίξει η ίδια η μουσική. Η καλή μουσική.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου