Kveikur
(Ιούνιος 2013)
Χαζεύοντας την περασμένη Τετάρτη 19 Ιουνίου τη συναυλία των Sigur Ros στο Ντόρτμουντ, την οποία οι Ισλανδοί χάρισαν μέσω του site τους κι ενός υπέροχου stream από 4 κάμερες που μπορούσες να κουνήσεις με το ποντίκι σου, συνειδητοποίησα πόσο πολύπλοκη είναι η σχέση μου μαζί τους. Δεν είναι κάποια καινούργια αποκάλυψη αυτή, είναι κάτι που το ξέρω καλά εδώ και καιρό. Απλά πέρσι, τέτοια εποχή νόμιζα ότι είχε πια φτάσει στο τέλος της. «Δεν ακούγονται πια οι Sigur Ros» έγραφα εδώ, με αφορμή το “Valtari”, εξηγώντας το πώς –παρότι δεν σταμάτησαν να βγάζουν αξιόλογα άλμπουμ– οι Ισλανδοί είχαν πάψει να συγκινούν.
Θα πρέπει τώρα να αναιρέσω. Το “Kveikur”, ξεβρασμένο από το πρωτογενές μάγμα του ισλανδικού ηφαιστείου που μας χάρισε εκείνους τους απίθανους ήχους στο ξεκίνημα της περασμένης δεκαετίας, έρχεται να λιώσει κάθε εντύπωση που τόλμησε ν’ αφήσει πέρσι το “Valtari”. Και η συναυλία στο Ντόρτμουντ έφερε θύμησες από εκείνη την υπέροχη βραδιά κάποτε στον Υμηττό (πέρασαν 10 χρόνια, αλήθεια...). Αλλά η σχέση με τους Sigur Ros δεν αναβαθμίζεται. Επιστρέφει απλά στο επίπεδο της «πολύπλοκης». Γιατί, σαν μια γκόμενα που το μυαλό της γυρίζει με τις διπλάσιες στροφές από το δικό σου και ανήσυχη σου ξεφουρνίζει νέα προβλήματα κάθε φορά, νέες πίστες που θα πρέπει να κατακτήσεις για να την κρατήσεις, έτσι κι οι Ισλανδοί βρωμίζουν με δημιουργική μανία και με μια καλλιτεχνική αγωνία που μετατρέπεται σε άγχος για τον ακροατή τους αυτό που παράγουν.
Προσπαθώντας να αποκωδικοποίησεις τις αιθέριες συμφωνίες τους, συνειδητοποιείς ξαφνικά πως ο Jonsi και η παρέα του κάνουν την υπαρξιακή σου αγωνία μουσική –κάτι που σε εκνευρίζει, μέχρι να καταφέρεις να την τιθασεύσεις τόσο, που να σε λυτρώσει. Υπό αυτή την έννοια, βέβαια, η επιστροφή με το “Kveikur” στα μονοπάτια της πρώτης τους πενταετίας αποτελεί καλό, πολύ καλό νέο για όσους τα έχουν ήδη βρει μαζί τους. Σε καμία περίπτωση, πάντως, το νέο τους άλμπουμ δεν είναι “Ágætis Byrjun” ή “()”. Αλλά είναι ό,τι καλύτερο έχουν βγάλει από τότε και σίγουρα κινείται μακριά από τη στασιμότητα του “Valtari”. Οι Sigur Ros βρίσκονται ξανά σε μια διαδικασία τήξης. Επόμενο στάδιο για το ηφαίστειό τους θα είναι, φυσικά, η έκρηξη.
(Γράφτηκε για το Jumping Fish)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου