![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiNoq7W1siuTdJQoJhO71TN1yrTqA-cqUemk21rwAeQ00aqj8bnBBwJ794Ob-n3P7FYWJccWOItRmjbG-8b50WP5QpZouZCE-TkIH6NeBOW6BUXgf8xPynv-s0zXVkFDc0_zMyxjm7Z9rU/s200/monika_avatar.jpg)
Monika
Avatar
(Archangel)
Μπορεί να μην είναι ο καλύτερος δίσκος του πλανήτη για φέτος (αλλά μπορεί και να είναι), αλλά η επίδραση που είχε στη μικρή μας (λαϊκοποπ-ο-κρατούμενη) χώρα ήταν περισσότερο σημαντική από χίλιες μολότοφ στο κέντρο της Αθήνας. Και πέρα από τους κομπλεξισμούς του μικρού μας (indie-κρατούμενου) μικρόκοσμου αυτό το (μικρό) κορίτσι έγραψε μερικά από τα πιο ουσιαστικά κλασσικά κομμάτια των τελευταίων ετών χωρίς να έχουν ούγια εντεχνίλας ή την αρχική ώθηση του «ποιοτικού» προτεκτοράτου. Προσκυνάμε ξανά. Φ.Β.
02. The Last Shadow Puppets - The Age of the Understatement
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου