Ακρόπολη Αθηνών, Ιούλιος του 1958. (Ξέρω, τα αντανακλαστικά μου μετά τον θάνατο της Ελίζαμπεθ Τέιλορ αποδεικνύονται εντελώς νεκρά, αλλά συνήθως αυτά τα πράγματα τα αναλαμβάνει ο Mr. Arkadin. Τουλάχιστον βρήκα την πιο ωραία φωτογραφία).
O Mr. Arkadin απαντά:
Η αλήθεια είναι ότι η πρώτη μου αντίδραση στην είδηση του θανάτου της Τέιλορ ήταν ένα μεγαλοπρεπές, ασεβέστατο "χεστήκαμε". Η παρόρμησή μου ήταν να βγω στο twitter και να κάνω πλάκα, σαν τον Νένε. Αλλά μετά μού ήρθε στο μυαλό η θεϊκή μελωδία που έγραψε ο τρισμέγιστος Τζόνι Μάντελ για το Sandpiper και μαλάκωσα. Και η εναρκτήρια σεκάνς αυτής της ταινίας (την οποία, σημειωτέον, δεν έχω δει) μού φάνηκε ως ένας πολύ ταιριαστός αποχαιρετισμός.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου