Τέτοιες λίστες -τέτοιες ώρες- ή παραείναι προφανείς ή παραείναι συναισθηματικές. Προσπάθησα να μπερδέψω και τα δύο. Αν κάνεις μια δημοσκόπηση σε χίλιους ανθρώπους δείγμα, στην πιο πολψηφισμένη τους δεκάδα θα βρεις 6-7 κοινά με αυτήν που ακολουθεί. Τα υπόλοιπα 3 είναι ο δικός μου τρόπος να θυμάμαι τον Lou Reed. Και οι χίλιοι του δείγματος, όμως, θα έχουν μια τέτοια δική τους τριάδα. Τουλάχιστον.
Vicious
Από το “Transformer” του ’72. Glam rock και παιχνιδιάρικο, μακριά από τη συνήθη μαύρη θεματική του Reed, ήταν το τραγούδι που άνοιξε τον δρόμο για τον πολύ κόσμο να έρθει κοντά του.
Venus Ιn Furs
Από το ντεμπούτο των Velvet Underground & Nico το ’67. Σεξ, θάνατος, ναρκωτικά. Σαν μια απόκοσμη τελετή, σαν ένα soundtrack φτιαγμένο για ένα υγρό, κατασκότεινο καταγώγιο που θες και δεν θες να εξερευνήσεις. Ίσως το πιο επιβλητικό κομμάτι που έγραψε ποτέ. Σίγουρα η κορυφαία του ερμηνεία.
Dirty Blvd.
Από το “New York” του ’88. Η δική μου εισαγωγή στον Lou Reed, ένα κομμάτι που άκουσα στην αρχή της εφηβείας μου και μου φάνηκε μυστικιστικό και απίστευτα ψαγμένο, αφού ο δημιουργός του δεν τραγουδούσε, αλλά απλά απήγγειλε.
Sword of Damocles (Externally)
Από το “Magic and Loss” του ’92. Ένα υπνωτικό τραγούδι για τον καρκίνο και τη χημειοθεραπεία, γραμμένο σε μια εποχή που ο Lou Reed δεν έκανε πια ναρκωτικά, αλλά οι γύρω του πέθαιναν από κάτι ακόμη πιο ανίκητο.
Perfect Day
Από το “Transformer”. Το πιο όμορφο τραγούδι που έγραψε ποτέ, κι ας μη μοιάζει καθόλου μα καθόλου για δικό του.
Street Hassle
Το magnum opus του. Από το ομώνυμο άλμπουμ του ’78. Θα το βρεις στην κορυφή των περισσότερων δεκάδων για τον Lou Reed. Ένα 11λεπτο έπος που όχι μόνο δεν πνίγεται μέσα στις φιλοδοξίες του, αλλά που καταφέρνει με ευκολία να γίνει σημείο αναφοράς των σύγχρονων ρομαντικών.
Metal Machine Music, Part 1
Από το “Metal Machine Music” του ’75. Η πιο αναπάντεχη στιγμή της δισκογραφίας του, που απετέλεσε και την απαρχή του noise rock. Για πολλούς από τους fans του ήταν απλά κάτι ακαταλαβίστικο, ένα παράξενο τριπάρισμα στο οποίο εκείνοι δεν κατάφεραν να συνυπάρξουν.
Walk on the Wild Side
Ένα ακόμη κομμάτι από το “Transformer”, αλλά όχι απλά άλλο ένα. Το “Walk on the Wild Side” μιλά για τους τρανσέξουαλ, τα ναρκωτικά, τους ζιγκολό, τον στοματικό έρωτα στους παραδρόμους των νεοϋορκέζικων λεωφόρων. Και είναι το διασημότερο τραγούδι του Lou Reed, το διασημότερο τραγούδι για το Big Apple των ’70s.
All Tomorrow's Parties
To κρατάω στη δεκάδα, κι ας είναι η Nico που ερμηνεύει και όχι ο ίδιος. Το doom αριστούργημα που έγραψε ο Lou Reed για το ντεμπούτο των Velvet Underground χρειαζόταν τον απόκοσμο τρόπο του μοντέλου από τη Γερμανία, την αποστροφή της στα αγγλικά σαν να είναι όχι μια γλώσσα, αλλά ένας ακαταλαβίστικος κώδικας για να περιγραφεί το σύνθετο σκηνικό της καλλιτεχνικής σκηνής γύρω από τον Andy Warhol όπως στηνόταν στο “Factory”, στα μέσα της δεκαετίας του ’60.
Waves Of Fear
Παρανοϊκό, τρομακτικό, αλλά και εξιλεωτικό, το κορυφαίο κομμάτι του “Blue Mask” του ’82, του απόλυτου άλμπουμ για την πρέζα, είναι ένα από τα πιο δυνατά, πιο ρυθμικά τραγούδια που έγραψε ο Reed, βγαλμένο μέσα από τους ψυχωτικούς παλμούς των φλεβών του, όταν η δόση αργούσε πολύ.
(Γράφτηκε για το Jumping Fish)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου