6 Σεπ 2007

Πού 'ναι η LiFO, οέο;

Όταν το ρολόι έδειξε πέντε, αισθάνθηκα ότι ήταν η κατάλληλη στιγμή για ένα μικρό διάλειμμα από τη δουλειά και μια ποδηλατάδα μέχρι τη Φιλοθέη. Μού 'χε λείψει -με όλους αυτούς τους καύσωνες- η αίσθηση ανανέωσης που σου δίνουν 2-3 χιλιομετράκια καβάλα στη σέλα, ειδικά 2-3 χαλαρά χιλιομετράκια κάτω απ' τα πλατάνια του ομορφότερου αθηναϊκού προαστείου. Αλλά ακόμη περισσότερο μου είχε λείψει το ξεφύλλισμα των δύο αξιολογότατων free press της Πέμπτης. Κι έτσι, η μικρή μου βολτούλα είχε συμπεριλάβει την Παλιά Αγορά και μια στάση εκεί για να προμηθευθώ την πρώτη φθινοπωρινή Athens Voice και την πρώτη φθινοπωρινή LiFO.

Φευ! Το πορτοκαλί κουτί που φιλοξενούσε μέχρι πριν ενάμισι μήνα το εβδομαδιαίο πόνημα του Στάθη Τσαγκαρουσιάνου και της παρέας του δεν βρισκόταν πια εκεί. Έσκυψα, μάζεψα την A.V. μου και αποχώρησα πικραμένος. Ξαφνικά ένοιωσα σαν τους κυνηγημένους Νιγηριανούς που πουλάνε DVD ή όπως -νομίζω ότι νοιώθουν- οι Γεωργιανές "αποκλειστικές" στην ουρά για να ανανεώσουν την άδεια παραμονής τους. Ένοιωσα το ανήμπορο άκρο ενός ρατσιστικού αποκλεισμού, ένοιωσα ότι απορρίπτομαι ως αναγνώστης από ένα σνομπ σύμπαν (στο οποίο όμως θέλω να ρίχνω πού και πού κι εγώ μια ματιά), μόνο και μόνο επειδή κατοικώ εκεί που δεν εγκρίνεται από τον ακόμη πιο σνομπ "Θεό" αυτού του σύμπαντος. Ένοιωσα ακόμη πιο αδικημένος, γιατί έφτασα στην πηγή της ενημέρωσης όχι με την Cayenne μου (δεν διαθέτω, ούτως ή άλλως), αλλά με το χιλιοταλαιπωρημένο "Hercules" μου (ένα city της Ideal που πρέπει να πρωτοβγήκε το '99), που τόσο ελκυστικό και ψαγμένο θα με έκανε υπό άλλες προϋποθέσεις στα μάτια των εργαζόμενων στο νούμερο 22 της οδού Βουλής. Είμαι βαθιά προβληματικό άτομο, που λέει και η νέα ετικέτα που εισήγαγε ο Zelig, ή προβληματικό είναι το μυαλό του Στάθη που απέκλεισε τη Φιλοθέη από τις περιοχές που πρέπει να διαβάζουν το έργο του;

(Καλά, μπορεί να είναι και το σύστημα διανομής προβληματικό και να μην το βόλευε η Φιλοθέη, αλλά στ' αρχίδια μου. Εγώ θέλω πίσω τη LiFO μου. Όταν σε έχουν μάθει σε κάτι τσάμπα, δεν ξεμαθαίνεις εύκολα. Και εννοείται ότι αρνούμαι να τη διαβάσω από το ηλίθιο και δυσλειτουργικό site της...)

10 σχόλια:

Nikos Fotakis είπε...

Χμμμ...
Κάτι ύποπτο συμβαίνει εδώ.
Ιδού η δική μου σημερινή εμπειρία: φεύγοντας από το μαγαζί στις 2μμ, έτρεξα προς τον Ευριπίδη, για να τσιμπήσω τη Lifo. Στην αυλή όπου παρατάσσονται τα τραπεζάκια του συμπαθέστατου cafe του αγαπημένου βιβλιοπωλείου, το κόκκινο κουτί της Athens Voice έσφυζε από έντυπα. Το πορτοκαλί κουτί της Lifo ήταν όχι μόνο άδειο, αλλά και στραμμένο προς ένα δέντρο, σαν κάποιος να το είχε βάλει τιμωρία. Ανασήκωσα τους ώμους, μπήκα μέσα κι αγόρασα το νέο Monocle (14€ - άουτς!). Προς στιγμήν σκέφτηκα ότι δεν ήταν έτοιμοι και δεν έβγαλαν τεύχος - αλλά μετά μπήκα και διάβασα όσα μ' ενδιέφεραν στο site, γιατί δεν έχω τα δικά σου κολλήματα.
Τι να συνέβη; Μήπως τύπωσαν λιγότερα φύλλα κι αποφάσισαν να αποκλείσουν τα προάστια;
(Παρένθεση: την πρώτη φορά που συνάντησα τον Τσαγκαρουσιάνο, λίγο πριν το ξεκίνημα της σύντομης συνεργασίας μας, παραπονέθηκα ότι ο σταθμός του μετρό χαλανδρίου, που είναι δίπλα στο σπίτι μου, δεν έχει κανένα από τα εβδομαδιαία free press. προβληματίστηκε λίγο, αλλά μάλλον το θέμα όντως δεν απασχολεί ιδιαίτερα.)
πρέπει να πάρουμε απόφαση ότι είμαστε γκέτο!

Homo Ludens είπε...

Ναι ρε φίλε, άουτς, 14 ευρώ, αλλά έχει 226 σελίδες το νέο τεύχος του Monocle και ένα κόμιξ δώρο! Όπως είπε χθες το βράδυ που το είδε στο γραφείο μου η Μαρία: "Δεν είναι τυχαίο που έχεις σταματήσει πια να διαβάζεις βιβλία. Πού να βρεις το χρόνο;"

Και για να μη λες ότι πάντα ασχολούμαι με τις παρενθέσεις σου και όχι με τα κυρίως σου: Αν είναι να διαβάζω κάθε Πέμπτη πρωί τη LiFO και να μυρίζω το χαρτί της, είμαι διατεθειμένος να μετακομίσω σ' ένα παλιό μπουρδέλο στο Μεταξουργείο. Μπου χαχααχχαχα....

Nikos Fotakis είπε...

Γιατί δε γράφεσαι συνδρομητής να στη στέλνουν;

Homo Ludens είπε...

α. Δεν ήξερα ότι ένα free press έχει και συνδρομές. Τόσο καλό service πια; Θα μου στείλουν και τη Τζούλη Αγοράκη να μου πει τα ζώδια κατ' οίκον άμα το ζητήσω;
β. Το όλο νόημα με τα free press είναι να ζεις με την αγωνία του αν θα προλάβεις τη ντάνα ή αν όταν φτάσεις θα έχει εξαφανιστεί και το τελευταίο φύλλο. Ειδικά αν το παίρνει μια γιαγιούλα δευτερόλεπτα πριν φτάσεις στην πηγή για να το διαβάσει στο λεωφορείο και για να σε υποχρεώσει να τρέξεις μέχρι την επόμενη γειτονιά για να πολεμήσεις με την εκεί ντάνα και τα εκεί γερόντια, η σημασία που αυτόματα αποκτά η έκδοση μιας A.V, μιας LiFO ή μιας Woman Symbol (χιχιχι) είναι πολλαπλάσια...

Nikos Fotakis είπε...

Έχεις σκεφτεί να ακολουθήσεις τη γιαγιούλα και να πάρεις το φύλλο μόλις καταλάβει τι πήρε και το πετάξει;

Homo Ludens είπε...

Σιγά μην την ακολουθήσω κιόλας. Θα τη δείρω και θα της την πάρω.

Ανώνυμος είπε...

Αργησαν αλλά τελικά γέμισαν και τα κουτιά της LIFO. Kάποιο προβληματάκι με τη διανομή υπήρχε.

Homo Ludens είπε...

@ Ανώνυμος: Σήμερα το πρωί πάντως στο Μαρούσι δεν υπήρχαν πουθενά πορτοκαλί κυτία...

enteka είπε...

εγώ τα βρήκα στη θεσνικη από χτες. ελάτε εδω!

ps. πρέπει να πω πως οι διάλογοι σας στα σχόλια είναι το ίδιο τέλειοι με τα εκάστοτε ποστ (επειδή είχατε και την υπαρξιακή αγωνία αν τα διαβάζει κανείς)

Homo Ludens είπε...

Ευχαριστούμε πολύ καλέ μου κύριε enteka! Στην ουσία το blog υπάρχει όχι για να postάρουμε τις σκέψεις μας, αλλά για να κράζουμε ο ένας τον άλλον στα σχόλια που ακολουθούν...