Στου Φώτη μαζευόμασταν πιο συχνά απ’ ό,τι στων υπολοίπων. «Βόλευε». Δεν είχαμε διευκρινίσει ακριβώς τι βόλευε, αλλά ήταν μάλλον ένας συνδυασμός. Κάπνιζαν και οι δύο γονείς του, οπότε το μικρό του σπίτι ήταν συνέχεια νοτισμένο με τσιγαρίλα. Έλειπαν συχνά, επίσης –ειδικά ο πατέρας του γύριζε συνήθως αργά το βράδυ, αφού έκλεινε τη βιοτεχνία. Συν τοις άλλοις, υπήρχε εκείνη η υπέροχη τζαμαρία. Είχε μεν τον κίνδυνο ότι σε έβλεπαν εύκολα απ’ έξω, αλλά πρόσφερε την ευκολία ότι άνοιγες όλα τα παράθυρα και η ατμόσφαιρα καθάριζε αμέσως. Οπότε, με λίγη παραπάνω προσοχή, τα πρώτα, λίγα –αφού ήμασταν όλοι και αθλητές- εφηβικά τσιγάρα, τα καπνίζαμε εκεί πέρα.
Δεν ήταν κάποια αλητεία, ούτε ότι νιώθαμε πιο άντρες. Ήταν η δική μας εκδοχή της υποβοήθησης στην απόλαυση της αγαπημένης μας μουσικής. Νιώθαμε ότι γινόταν πιο έντονη, όταν ρουφούσαμε τον καπνό. Πού και πού φέρναμε και καμιά μπίρα. Γινόμασταν ξαφνικά οι Doors στην έρημο, σε τριπάρισμα LSD, γινόμασταν ο Burrows ή ο Kerouac την ώρα της έμπνευσης -ή κάποια άλλη τέτοια χαζομάρα που είχαμε μεγεθύνει μέσα στο κεφάλι μας. Η αλήθεια ήταν ότι την διαφορά δεν την έκαναν τα τσιγάρα και οι μπίρες, αλλά οι κασέτες του Φώτη. Και ειδικά εκείνη η μαύρη με τον αετό, τα λιοντάρια και το στέμμα στο θυρεό.
Είχα ξαναδεί το “Greatest Hits” των Queen σε διάφορα περιοδικά και πουθενά δεν υπήρχε το μαύρο εξώφυλλο της κασέτας του Φώτη. Αλλού πέτυχα τον θυρεό, αλλά σε μπορντό φόντο, αλλού τα πρόσωπα των τεσσάρων μελών του συγκροτήματος σε μια σύνθεση που έμοιαζε κάπως με το βίντεο του “Bohemian Rhapsody” που είχα δει κάποτε στο «Μουσικόραμα». Γενικά οι Queen, εκείνα τα χρόνια, στη μέση προς το τέλος της δεκαετίας του ’80, ήταν ακόμη κάτι ακαταλαβίστικο για μένα. Το γεγονός, για παράδειγμα, ότι η κασέτα του Φώτη ήταν παλιά, από το 1981, και ότι ήδη περιείχε τα “greatest hits”, όπως έλεγε, μού προκαλούσε τεράστια απορία. Εκείνα τα χρόνια υπήρχαν παντού οι Duran Duran, ο Michael Jackson, η Whitney Houston –αυτοί ήταν ο ορισμός του hit. Hits ήταν αυτά που ακούγαμε και χορεύαμε στα σχολικά πάρτι. Πώς θα μπορούσε να είναι hit κάτι τόσο αλλοπρόσαλλο σαν το “Bicycle Race”; Ακόμη κι αν με γέμιζε με τόση ανατριχίλα κάθε φορά που το άκουγα, κάτι δεν κολλούσε.
Καθώς μεγάλωνα και συνειδητοποιούσα από τη μία πόσο τεράστια μπάντα ήταν οι Queen και από την άλλη ανακάλυπτα όλο και περισσότερα “Greatest Hits” διαφόρων καλλιτεχνών (απογοητευτικά ως επί το πλείστον), άρχισα να καταλαβαίνω ότι εκείνη η κασέτα του Φώτη δεν ήταν απλά μια συλλογή με επιτυχίες. Δεν ήταν απλά μια εμπορική κίνηση μιας μπάντας που κάποια Χριστούγεννα είπε να μαζέψει σε ένα άλμπουμ τα singles της για να πουλήσει εύκολα δώρα. Το “Greatest Hits” των Queen ήταν κάτι άλλο…
Η ειρωνεία, βέβαια, είναι ότι ο σκοπός του άλμπουμ δεν ήταν ποτέ διαφορετικός απ’ αυτόν του moneymaker. Γι’ αυτό και υπήρχαν τόσα πολλά εξώφυλλα (σε κάθε χώρα κυκλοφορούσε με την εικόνα που έκρινε ο υπεύθυνος της τοπικής αγοράς ότι θα πουλήσει περισσότερο). Γι’ αυτό και δεν υπήρχε καν μια ενιαία tracklist. Άλλα κομμάτια περιείχε η κασέτα του Φώτη, άλλη το βινύλιο που κυκλοφόρησε στις Η.Π.Α, άλλη το γερμανικό CD. Σε κάποιες χώρες, οι Queen δεν θεωρούνταν καν τόσο σπουδαίοι το 1981 ώστε η συλλογή να αποτελείται πραγματικά από τα “Greatest Hits” τους. Είχαν κυκλοφορήσει λιγότερα singles, δηλαδή, από αυτά που περιλαμβάνονταν στον δίσκο. Στη Μεγάλη Βρετανία, πάλι, χώρεσαν μόνο τα 14 πιο επιτυχημένα εμπορικά τραγούδια τους (που αργότερα, στην επανέκδοση του άλμπουμ, έγιναν 20).
Αλλά, όπως έγραψα και πιο πάνω, το “Greatest Hits” ήταν κάτι διαφορετικό. Λειτούργησε σαν ένα ξεχωριστό άλμπουμ για τα σημεία του κόσμου που οι Queen δεν είχαν ακόμη κατακτήσει στις αρχές της δεκαετίας του ’80 και επικύρωσε την κυριαρχία τους σε όλο τον υπόλοιπο πλανήτη. Δέκα χρόνια αργότερα, οι Queen κυκλοφόρησαν το “Greatest Hits II”. Περιείχε τα singles της περιόδου 1981-1991. Η επιτυχία του άλμπουμ ήταν επίσης τεράστια, αν και κατά κύριο λόγο οφείλεται στο ότι, ένα μήνα μετά την κυκλοφορία του, έφυγε από τη ζωή ο Freddie Mercury. Ακολούθησε και ένα “Greatest Hits III” το 1999, με επιτυχίες από τις σόλο καριέρες των μελών των Queen ή τραγούδια που κυκλοφόρησαν μετά το θάνατο του frontman τους. Η πλήρης εμπειρία βγήκε ένα χρόνο αργότερα, με τον τίτλο “The Platinum Collection”. Ήταν ένα box set που περιείχε και τα τρία άλμπουμ. Αλλά, μη γελιόμαστε, ο σταρ ήταν πάντοτε το πρώτο.
Το “Greatest Hits” των Queen έχει πουλήσει περισσότερα από 25 εκατομμύρια αντίτυπα παγκοσμίως. Είναι μία από τις πέντε πιο επιτυχημένες συλλογές και ένα από τα 50 πιο επιτυχημένα άλμπουμ της Ιστορίας. Τον Φεβρουάριο, ξεπερνώντας τα 6 εκατομμύρια αντίτυπα στη Μεγάλη Βρετανία, έγινε το πιο εμπορικό άλμπουμ όλων των εποχών για την πατρίδα των Queen. Παραμένει το αγαπημένο shortcut εκατομμυρίων ανθρώπων (ο υπογράφων είναι ένας από αυτούς) στο σύμπαν της κορυφαίας ίσως μπάντας όλων των εποχών. Δεν ένιωσα ποτέ την ανάγκη να φτιάξω ένα δικό μου “Best Of…” Queen, γιατί το “Greatest Hits” με κάλυπτε απόλυτα. Ήταν και οι αναμνήσεις από τη τζαμαρία του Φώτη, το παραδέχομαι –το σπίτι δεν υπάρχει πια. Άντεξε λίγο παραπάνω από τον Freddie Mercury, αλλά δεν είχε ελπίδα σε έναν κόσμο που δεν πολυκαταλαβαίνει τις τζαμαρίες.
(Γράφτηκε για το Jumping Fish)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου