Οι λίστες δεν έβλαψαν ποτέ κανέναν. Και η πρόσφατη λιστομανία που έχει πιάσει το Rolling Stone (500 καλύτερα τραγούδια, 500 καλύτερα άλμπουμ, 100 καλύτεροι τραγουδιστές, 100 καλύτερα άλμπουμ των 00s, 100 καλύτερα τραγούδια των Beatles κ.ο.κ.) είναι η καλύτερη μαύρη τρύπα για το πέρασμα σε ένα μουσικό γαλαξία που ξαφνικά θα σβήσει τα πάντα από το περιβάλλον γύρω σου. Δεν πα’ να βαράνε τα τηλέφωνα για τα deadlines σαν ντραμς από speed metal μπάντα ή με τα ντεσιμπέλ που βγάζουν στα live τους οι Manowar.
Το ακόμη καλύτερο με τις λίστες είναι ότι κάποιοι κάθονται και τρώνε μέρες από τις ζωές τους για να τις βγάλουν και να τις στηρίξουν με υπέροχα κείμενα και μετά πας εσύ, με τη χαρακτηριστική ευκολία του αναγνώστη στα χρόνια του Internet και τις ισοπεδώνεις με ένα σχόλιο στο Twitter. Η δική μας #blogovision, ας πούμε, είναι η χαρά της αποδόμησης. Ένα ακόμη παράδειγμα, η λίστα του Rolling Stone με τους 100 καλύτερους κιθαρίστες όλων των εποχών, που είπαμε να πιάσουμε στα χέρια μας σήμερα, είναι εντελώς άκυρη. Ρίξε μια διαγώνια ματιά. Όχι, δεν υπάρχει πουθενά ο Yngwie Malmsteen! (Στην ερώτηση «ποιος είναι ο Yngwie Malmsteen;», η απάντηση είναι ένα υποτιμητικό «πφφφφφ»).
Γενικά, δεν υπάρχει πολύς κόσμος. Ο Django Reinhardt, για παράδειγμα, ο θρυλικός μουσικός της gypsy jazz. Ή o Eric Johnson, που ξεπερνά σε βιρτουοζιτέ και τους 100 της λίστας του Rolling Stone -όχι παντως και τον Malmsteen. Και μιας και πιάσαμε τον Malmsteen, η heavy metal σκηνή γενικά είναι ριγμένη από το Rolling Stone. Υπάρχει ο Hetfield των Metallica, αλλά όxι ο Kirk Hammett της ίδιας μπάντας.
Παρά τις ατέλειές της όμως, και παρά το υπερπροφανές της πρώτης δυάδας της, η λίστα του Rolling Stone αξίζει μελέτης διεξοδικής. Κάθε της λήμμα. Θα βρεις όλα τα κείμενα εδώ. Τι μένει σ’ εμάς; Θα προσπαθήσουμε να βγάλουμε μια δεκάδα, μέσα από την εκατοντάδα, με τους δικούς μας αγαπημένους. Έναν από κάθε δεκαετία, από το ’40 και μετά, με δύο επιλογές για τις δεκαετίες που ο συναγωνισμός ήταν τεράστιος. Όπου δεις σχόλιο κάτω από το όνομα στη λίστα που ακολουθεί, αφορά κάποιον από τους «εκλεκτούς» μας.
100. Lindsey Buckingham (Fleetwood Mac)
99. Thurston Moore (Sonic Youth)
Υπεύθυνος για το noise ήχο που καταλαμβάνει μεγάλο μέρος της ροκ σήμερα, ο ηγέτης των Sonic Youth έκανε άνω κάτω τα 80s βγάζοντας από την κιθάρα του ήχους που ήταν το απολύτως αντίθετο από την φωσφοριζέ ανεμελιά εκείνων των χρόνων.
98. Alex Lifeson (Rush)
97. Steve Jones (Sex Pistols)
96. Bruce Springsteen
95. Roger McGuinn (Byrds)
Οι Byrds και ειδικά ο McGuinn είναι υπεύθυνοι όσο κανείς άλλος για τη σύνδεση της folk με τη rock. Είναι το δικό του στυλ στην κιθάρα από τα 60s που μιμούνται με χαρά οι σημερινές indie rock μπάντες, αφού –ως γνωστόν- δεν υπάρχει παρθενογένεση.
94. Peter Buck (R.E.M.)
93. Paul Simon
92. Dimebag Darrell (Pantera)
91. Dave Davies (Kinks)
90. Tom Verlaine (Television)
89. Bonnie Raitt
88. Carl Perkins
87. James Hetfield (Metallica)
Το έγραψα και παραπάνω ότι από τη λίστα λείπει ο Hammett κι ένα κάρο ακόμη metal κιθαρίστες των 80s και των 90s. Αλλά ο εκπρόσωπός τους είναι η αποθέωση του ρυθμικού κιθαρίστα που με τα κοφτά του riffs σέρνει πίσω του ένα ολόκληρο μουσικό κίνημα.
86. J Mascis (Dinosaur Jr.)
85. Andy Summers (Police)
84. Joe Perry (Aerosmith)
83. Eddie Hazel
82. Nels Cline (Wilco)
81. Lou Reed
80. Buddy Holly
79. Mike Campbell (Tom Petty and the Heartbreakers)
78. John Fahey
77. Willie Nelson
76. Robby Krieger (The Doors)
75. Joni Mitchell
74. Dick Dale
73. Kurt Cobain (Nirvana)
72. John Frusciante (Red Hot Chili Peppers)
71. Robert Johnson
70. Jack White
Ο σπουδαιότερος σύγχρονος κιθαρίστας και ίσως ο μοναδικός που έχει καθιερώσει ένα έντονο προσωπικό στυλ και δεν είναι απλά μια αναφορά στους μεγάλους του παρελθόντος. Σταμάτησε την κατάχρηση της παραμόρφωσης που είχε επιφέρει η metal και η grunge και επανέφερε την ηλεκτρική κιθάρα στις ρίζες της, χωρίς όμως να πέσει στην παγίδα της ρετροσκόπησης. Μερικά από τα riffs του χαρακτηρίζουν όση χιλιετία έχουμε τρέξει ως τώρα.
69. Richard Thompson (Fairport Convention)
68. John McLaughlin
67. T-Bone Walker
66. Leslie West
65. Slash (Guns n’ Roses)
64. Duane Eddy
63. Johnny Winter
62. Robert Fripp (King Crimson)
61. Dickey Betts (The Allman Brothers Band)
60. Ron Asheton (The Stooges)
59. Robbie Robertson (The Band)
58. Peter Green (Fleetwood Mac)
Ξεκίνησε ως blues κιθαρίστας, αλλά μαζί με τους υπόλοιπους Fleetwood Mac μετατράπηκε στον άνθρωπο που κατάφερε να γράφει μελωδίες που δεν γνώριζαν μουσική είδη. Τα 70s του, εκεί που έφτασε στο απώγειό του, η κιθάρα του Green γέννησε μερικές από τις πιο έντονες στιγμές της ποπ.
57. Rory Gallagher
56. Albert Collins
55. John Lennon (Beatles)
54. Joe Walsh (Eagles)
53. Otis Rush
52. Clarence White (Byrds)
51. Johnny Marr (Smiths)
50. Ritchie Blackmore (Deep Purple)
49. Muddy Waters
48. Jonny Greenwood (Radiohead)
47. Stephen Stills (Crosby, Stills, Nash and Young)
Δεν είναι μόνο κιθαρίστας. Είναι λάτρης των μουσικών οργάνων και βιρτουόζος με οποιοδήποτε έχει πειραματιστεί. Αλλά πάνω απ’ όλα είναι κορυφαίος συνθέτης. Και στο peak της καριέρας του, εκεί στη δεκαετία του ’60 και του ’70, έγραφε τραγούδια που αναδείκνυαν την αξία της κιθάρας και χάραξαν την παράδοση για τον folk-rock ήχο, έτσι που ελάχιστα έχει αλλάξει μέχρι σήμερα.
46. Jerry Garcia (The Grateful Dead)
45. Link Wray
Το 1958, το “Rumble” του Link Wray έγινε το μοναδικό στην ιστορία instrumental κομμάτι που απαγορεύτηκε από το ραδιόφωνο. Οι ιθύνοντες φοβήθηκαν ότι ο ήχος του θα οδηγούσε σε ξέσπασμα της βίας μεταξύ των συμμοριών. Ο Wray είχε πάρει ένα μολύβι και το είχε καρφώσει πάνω στον ενισχυτή του, δημιουργώντας μια περίεργη για την εποχή παραμόρφωση που στη συνέχεια καθιερώθηκε στον ήχο του punk, της heavy metal και, αργότερα, του grunge.
44. Mark Knopfler (Dire Straits)
43. Hubert Sumlin
42. Mike Bloomfield
41. Mick Ronson (David Bowie)
Δεν έπαιξε μόνο με τον Bowie. Συνεργάστηκε με τον Lou Reed, τον Bob Dylan, τον Morrissey, τον Van Morisson, τον Elton John, τους Mott The Hoople –και τα έβγαζε πέρα μια χαρά με όλους τους. Μπορούσε να παίξει τα πάντα. Αλλά ο glam ήχος των 70s, ο ήχος του Ziggy Stardust, ήταν σε μεγάλο βαθμό και δικός του. Η κιθάρα ποτέ μέχρι τότε δεν είχε ακουστεί τόσο σέξι.
40. Tom Morello (Rage Against The Machine)
39. Steve Cropper
38. The Edge (U2)
37. Mick Taylor (Rolling Stones)
36. Randy Rhoads (Ozzy Osbourne)
35. John Lee Hooker
34. Curtis Mayfield
33. Prince
32. Billy Gibbons (Moving Sidewalks)
31. Ry Cooder
30. Elmore James
29. Scotty Moore
28. Johnny Ramone
27. Bo Diddley
26. Brian May
25. Tony Iommi
24. Angus Young
23. Buddy Guy
22. Frank Zappa
21. Chet Atkins
20. Carlos Santana
19. James Burton
18. Les Paul
Μπορεί οι περισσότεροι να τον γνωρίζουμε σαν κατασκευαστή κιθαρών (αφού αυτός ήταν που εφηύρε το μουσικό όργανο που φέρει το όνομά του), αλλά ο Les Paul ήταν και σπουδαίος πρωτοπόρος στη μουσική. Στη δεκαετία του ’40 καθιέρωσε μια σειρά τεχνικών καινοτομιών, δημιουργώντας ήχους που δεν είχαν ξανακουστεί ποτέ ως τότε.
17. Neil Young
16. Derek Trucks (Allman Brothers)
15. Freddy King
14. David Gilmour (Pink Floyd)
13. Albert King
12. Stevie Ray Vaughan
11. George Harrison (Beatles)
10. Pete Townshend (The Who)
09. Duane Allman (Allman Brothers)
08. Eddie Van Halen (Van Halen)
07. Chuck Berry
06. B.B. King
Το χειμώνα του 1949 ο B.B. King έπαιζε σε ένα μαγαζί στο Άρκανσω όταν δύο θαμώνες ξεκίνησαν ένα καβγά που κατέληξε σε πυρκαγιά και εκκένωση του χώρου. Με το που βγήκε έξω, ο κιθαρίστας συνειδητοποίησε ότι μέσα στον πανικό του είχε παρατήσει την αγαπημένη του Gibson στη σκηνή. Έτρεξε πίσω στην αίθουσα, ανάμεσα στις φωτιές, και έσωσε την κιθάρα του. Όταν την επόμενη μέρα έμαθε ότι οι δύο άντρες καβγάδιζαν για μια γυναίκα, ονόματι Lucille, αποφάσισε να ονομάσει την κιθάρα που διέσωσε από τις φλόγες με αυτό το όνομα. Την επόμενη δεκαετία την έκανε διάσημη σε όλο τον κόσμο με τον τρόπο που τη χειριζόταν.
05. Jeff Beck
04. Keith Richards (Rolling Stones)
03. Jimmy Page (Led Zeppelin)
02. Eric Clapton
01. Jimi Hendrix
(Γράφτηκε για το Jumping Fish)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου