3 Νοε 2008

Sorry guys, είναι κορυφαίος πιλότος, αλλά και μεγάλος loser!

Το ότι ο σημερινός (χθεσινός πια) 71ος και τελευταίος γύρος του grand prix της Βραζιλίας -και δη τα τελευταία τριανταπέντε δευτερόλεπτά του- είναι ό,τι συγκλονιστικότερο έχει συμβεί ποτέ στην ιστορία όχι μόνο της Formula 1, αλλά και ολόκληρου του αθλητισμού, είναι δεδομένο. Το βίντεο θα παίζεται για χρόνια, σαν τα δύο γκολ του Μαραντόνα κόντρα στην Αγγλία το '86, σαν το 100άρι στη Σεούλ το '88, σαν το άλμα του Τζέσε Όουενς και το χειροκρότημα του Χίτλερ, σαν τα highlights από τις κόντρες του Μποργκ με τον ΜάκΕνρο... 

Αν εμείς που βλέπαμε όσα συνέβαιναν στο βρεγμένο τερέν της Βραζιλίας από την τηλεόραση νιώσαμε ό,τι νιώσαμε σε ελάχιστα δευτερόλεπτα, φαντάσου τι ένιωσαν οι Χάμιλτον και Μάσα και όλοι οι κοντινοί τους άνθρωποι. Η σκηνή που και η Ferrari και η McLaren πανηγυρίζουν (η πρώτη χωρίς να έχει καταλάβει ακόμη τι συνέβη) λίγο μετά το πέσιμο της καρώ σημαίας είναι χαρακτηριστική. Ο Μάσα τερματίζει Παγκόσμιος Πρωταθλητής, αλλά το Πρωτάθλημα δεν τελειώνει αν δεν τερματίσουν όλοι, και λίγα δευτερόλεπτα μετά, ο Τίμο Γκλοκ, με λάστιχα που δεν κάνουν για βρεγμένη πίστα -έχουν καταφέρει ωστόσο να τον φθάσουν ως εκεί, ούτε ένα χιλιόμετρο πριν τον τερματισμό- κάνει στην άκρη να τον περάσουν οι Φέτελ και Χάμιλτον. +1 πόντος για τον Άγγλο = Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Formula 1 2008. +1 πόντος που μισό γύρο πριν είχε χάσει από τον Σεμπάστιαν Φέτελ.

Ο Μάσα πήρε πιο πολλές νίκες μέσα στη σεζόν. Δεν λέω ότι είναι καλλίτερος οδηγός από τον Χάμιλτον. Ίσα ίσα, νομίζω ότι ο Άγγλος έδειξε πιο πολύ τα guts του φέτος από τον Βραζιλιάνο. Αλλά στον τελευταίο αγώνα ήταν χέστης. Όπως πέρσι. Δεν νοείται, όσο χάλια και να πηγαίνει το αμάξι σου για λόγους που δεν ευθύνεσαι (που θα έπρεπε να ευθύνεσαι!), να χάνεις τον τίτλο ένα γύρο πριν το τέλος επειδή δεν μπορείς να κρατήσεις από πίσω σου έναν θερμόαιμο πιτσιρικά που δεν έχει απολύτως τίποτε να κερδίσει αν σε προσπεράσει. Ο Χάμιλτον δεν κατάφερε να μείνει μπροστά από τον Φέτελ. Την ίδια ώρα, ο έτερος διεκδικητής του τίτλου, ο Φελίπε Μάσα πήγαινε από την αρχή ως το τέλος πρώτος, χωρίς πρόβλημα στον κωλόκαιρο -κι αυτό δείχνει, αν μη τι άλλο, μεγάλα αρχίδια. Στο τέλος ήταν αυτός που έκλαψε...

Έτσι όπως ήλθαν τα πράγματα στην Βραζιλία, δεν ήθελα τελικά να πάρει τον τίτλο ο Χάμιλτον -κι ας μου είναι ιδιαιτέρως συμπαθής. Γιατί στον αθλητισμό θεωρώ ότι δεν πρέπει να επιβραβεύεται μόνο η διάρκεια, αλλά και το momentum. Και ο Χάμιλτον για δεύτερη συνεχή χρονιά το άφησε να πετάξει επειδή είναι loser και χάλιας στον τομέα της ψυχολογίας. Κι ας μας έλεγε άλλα στην συνέντευξή του στο προηγούμενο GK...

Δεν είμαι φαν του Μάσα. Θα λυπόμουν να έπαιρνε κι αυτός τον τίτλο -λιγότερο, βέβαια, από το πόσο λυπήθηκα που τον έχασε έτσι όπως τον έχασε. Για μένα, οδηγός της χρονιάς δεν είναι άλλος από τον Αλόνσο (2ος χθες) για λόγους που έχω ξαναεξηγήσει

Το πιο σημαντικό όμως από αυτά που συνέβη χθές ήταν το προσπέρασμα του Σεμπάστιαν Φέτελ. Όταν ένας πιτσιρικάς 21 ετών πάει να στερήσει -χωρίς να έχει σοβαρό λόγο- τον τίτλο από τον Χάμιλτον, τον καταδιώκει και τον ξεφτιλίζει λίγα μέτρα πριν πέσει η σημαία του τερματισμού και μάλιστα είναι ο ίδιος πιτσιρικάς που όλοι οι υπόλοιποι πιλότοι αγαπάνε λόγω του χαρακτήρα του (άρα ίσως και να περίμενες ότι θα έμενε πίσω από τον Χάμιλτον επίτηδες), τότε μπορείς πια να είσαι σίγουρος ότι αυτός ο τυπάκος σε 2-3 χρόνια από τώρα θα αρχίσει μια μεγάλη σάγκα που μετά από δεκαετίες θα τη συγκρίνουμε μόνο με του Σουμάχερ, του Σένα, του Προστ ή του Φάντζιο. Ο Σεμπάστιαν Φέτελ απέδειξε χθες ότι δεν είναι απλά ένα σούπερ ταλέντο. Είναι γεννημένος winner. Και στη Formula 1 λίγα μετράνε όσο αυτό όταν μετά από χρόνια η Ιστορία θα βγάλει τα τευτέρια της και θα κάνει τον απολογισμό της...

Y.Γ. Πρώτος μαύρος πρωταθλητής F1, πρώτος μαύρος Πρόεδρος των Η.Π.Α., άντε και πρώτος μαύρος Πάπας!

8 σχόλια:

River Phoenix είπε...

εμένα πάντως μ'άρεσε και περιμένω τον άλλο μαύρο να κερδίσει και αύριο...

η μεγάλη αγάπη πάντως δεν ξεχνιέται (Mika forever)

gilles είπε...

φοβερός αγώνας. η καρδιά μου πήγαινε με 180 παλμούς και μαλιστα χωρίς να εχω ιδιαίτερο λόγο να υποστηρίζω κάποιον από τους δύο.
συμφωνώ ο χάμιλτον ήταν κατώτερος τον περιστάσεων, αλλά στο τέλος η ιστορία έγραψε.
το περίμενα όμως. άλλωστε στο εχω ξαναπεί. είναι αλλιώς να τρέχεις σε αγώνες, να είσαι οδηγάρα και να κερδίζεις και αλλιως να τρέχεις σε τελικό οπου όλα κρίνονται από μια κλωστή. εκει οπού η πίεση ξεπερνάει τις ανθρώπινες αντοχες. δεν είναι θέμα εμπειρίας. ή το έχεις ή δεν το έχεις. τέλος. συνήθως αυτοί που δεν αντέχουν σε τετοιου είδους ψυχολογικούς αγώνες είναι εκείνοι που βλέπουν τους αγώνες με έναν πιο ανεμελο τρόπο σκέψης, σαν ένα μεγάλο πρωτάθλημα καρτ που είπε και κάποιος.
παρεπιπτώντως [έτσι γραφεται?] θεωρούσα τον μάσα πολύ υπερτιμημένο και μέτριο οδηγό.
αν και ο χάμιλτον πήρε το πρωτάθλημα , χθες έκανε τον καλύτερο αγώνα τις καριέρας του. επίσης ο ίδιος δεν το ξέρει αλλά ήταν και η μοναδική ευκαιρία της ζωής του να πάρει το πρωτάθλημα. άλλη δεν θα έχει.
τέλος, δεν το περίμενα ποτέ πως θα το έλεγα αυτό, αλλά οφείλω να δώσω συγχαρητήρια στον [κατα τα άλλα τραγικότερο τηλεσχολιαστή] τακη πουρναράκη. το γεγονός πως στους τελευταίους γύρους μπορούσε ακόμα να περιγράφει και μάλιστα με τρομερη ψυχραιμία μου είναι απίστευτο - εγω θα τα είχα χάσει.
αν ακούσεις στο youtube τους σχολιαστές του itv ειχαν πελαγώσει [ειδικά ο μπραντλ το είχε βουλώσει και απλά παρενέβαινε πραγμα αδιανόητο για αυτον!]

αυτά τα λίγα.

Homo Ludens είπε...

@ river phoenix: Σου άρεσε εννοείς ο Χάμιλτον όλη τη σεζόν. Γιατί χθες ήταν για κλάμματα.

@ gilles: Φοβερός αγώνας indeed.

(Η ορθογραφία της λέξης είναι "παρεμπιπτόντως").

Επιμένω ότι είναι άδικο να γίνει κάποιος θρύλος αν δεν "το έχει" στις κρίσιμες στιγμές. Και ο Χάμιλτον απέδειξε 2 φορές πέρσι και 1 χθες ότι δεν το έχει καθόλου. Ο Χάμιλτον ας μείνει στην ιστορία ως "γρήγορος", αλλά είναι κρίμα να γίνει και θρύλος. Και όλα δείχνουν ότι αν δεν συνέλθει ο Κίμι σύντομα, ο Χάμιλτον θα μεσουρανεί -και λόγω ηλικίας- για καιρό, χωρίς να το πολυαξίζει. Ωστόσο, αν ο Αλόνσο και ο Φέτελ βρεθούν σε ανταγωνιστικό μονοθέσιο σύντομα, δεν τον βλέπω τον Χάμιλτον να κερδίζει παραπάνω από έναν τίτλο ακόμη. Ως Άγγλος, θα "καεί" και για άλλους λόγους. Μετά το φετινό πρωτάθλημα, οι απαιτήσεις την επόμενη σεζόν θα είναι συντριπιτικές. Δεν τον βλέπω να αντέχει...

Ο Μάσα χθες απλά έδειξε ψυχή. Δεν είναι καμμιά οδηγάρα, αλλά το ότι έχει τρία κιλά αρχίδια δεν το αμφισβητεί κανείς.

Τέλος, για τον Τάκη: διαφωνώ με την κριτική σου απέναντί του. Είναι πολύ καλός στη δουλειά του, έχει τις γνώσεις και έχει και την όρεξη. Ίσως να μη μιλά πολύ καλά τα ελληνικά ή να έχει λίγο περίεργο τρόπο εκφοράς. Χθες πάντως ήταν εξαιρετικός.

gilles είπε...

το ήξερα οτι θα τον υποστηρίξεις!
η κριτική μου δεν είναι για τις γνώσεις του που είναι φυσικά περισσότερες από τις δικές μου αλλά στο ότι αφηνει τις οπαδικές του προτιμήσεις να γίνονται αντικειμενικές γνώμες πάνω στο σχολιασμό. τον κατηγορώ για αντιεπαγγελματισμό όχι για άνθρωπο που δεν είναι γνώστης του αντικειμένου του.
homo ludens συμφωνώ για τον χάμιλτον όμως ανεξαρτήτως αν δεν το αξίζει θα μνημονεύεται σαν θρύλος γιατί είναι βρετανός. εδώ σε όλες τις λίστες όλων των εποχών πάντα τοποθετούν πρώτο βρετανό είτε τον μος είτε τον κλάρκ. δεν μπορούν να είναι κάπου δεύτεροι, δεν το αντέχουν.
εγω πιστεύω πως ο χάμιλτον αν και σε καμμιά περιπτωση δεν είναι ισάξιος θρύλων του παρελθόντος θα σπάσει όλα τα ρεκόρ. και αυτό γιατί θα οδηγεί μακλάρεν για μια δεκαετία αρα θα είναι στο προσκήνιο συνέχεια με ανταγωνιστικό αυτοκίνητο. και είναι και πολύ νέος. και όλοι οι αντιπαλοί του με εξαίρεση τον βεττελ τους εχουν πάρει τα χρόνια και σε 4-5 χρόνια δεν θα αποδίδουν όπως αυτός.
μακάρι [μακάρι!]να αποδειχθώ λάθος!

Homo Ludens είπε...

Δεν ξέρουμε όμως αν η McLaren θα είναι η ίδια και σε πέντε χρόνια από τώρα. Εδώ κοτζάμ Williams και παραπαίει στον πάτο της βαθμολογίας. Και είχαν και οι Ferrari και McLaren τα πέτρινά τους χρόνια, όχι πολύ μακριά απ' το σήμερα.

Επίσης Αλόνσο και Ραϊκόνεν έχουν οκτώ με δέκα χρονάκια ακόμη καριέρας μπροστά τους, τα πέντ' - έξι από αυτά μάλλον ανταγωνιστικά. Ο Φέτελ έχει πάνω από δεκαετία, λογικά...

Ovelikios είπε...

Κανείς δεν είπε ότι ο Χάμιλτον είναι θρύλος. Για την ώρα, ειναι απλώς ταλεντάρα. Θρύλος θα γίνει αν συνεχίσει να κερδίζει για πεντέξι χρόνια ακόμα.

Ο Τζάκι Στιούαρτ (ή κάποιος Αγγλος τέλος παντων) έλεγε χθες ότι ο πιλότος της F1 χρειάζεται τρία χρόνια για να ξεδιπλώσει τις ικανότητές του, να προσαρμοστεί και να λειτουργήσει πλήρως και ανταγωνιστικά. Συνεπώς, συμπληρώνω εγώ, το να κάνει τέτοιες παπαριές στον 2ο χρόνο του (να τον περνάει ο Φέτελ δλδ ενώ ΑΥΤΟ ΑΚΡΙΒΩΣ δεν επρεπε να γινει) δεν ειναι εντελώς ακατανόητο.

Το να λέμε ότι ειναι loser επειδη άφησε να τον περάσει ο Φέτελ ειναι άδικο από τη στιγμή που overall σε ολη τη σεζόν κέρδισε περισσότερους βαθμούς από όλους τους άλλους, ακόμα και από τον (πολύ πιο έμπειρο) Μάσα.

Ο Μάσα μπορεί να έχει ψυχή και αρχίδια αλλά ήρθε δεύτερος. Και ο Χάμιλτον μπορεί να είναι loser και χέστης αλλά είναι παγκόσμιος πρωταθλητής. Και αυτό κάτι δείχνει.

Homo Ludens είπε...

Ναι, δείχνει ότι πιλοτάρισε το πιο αξιόπιστο φέτος μονοθέσιο, χωρίς ανταγωνισμό -όπως πέρσι- απ' τον teammate του και ότι κέρδισε μόλις για ένα βαθμό το πρωτάθλημα, που και πάλι έκανε το παν για να χάσει. Και που θα είχε χάσει αν στην Σιγκαπούρη δεν χαλούσε το ηλίθιο συστηματάκι της Ferrari με τα φωτάκια στα pits και δεν έπαιρνε παραμάσχαλα ο Μάσα την αντλία της βενζίνης.

(Κύττα να δεις τι κάθομαι και γραφω εγώ που μισώ τη Ferrari και βαριέμαι τον Μάσα...)

Ovelikios είπε...

Με τα ΑΝ δεν γράφεται ιστορία. Μόνο με τα αποτελέσματα.