[Στο πλαίσιο της Blogovision 2013, το Πο Πο Culture! προσφέρει δωρεάν στους αναγνώστες του σύντομα μαθήματα ιστορίας και λαογραφίας]
The Joy Formidable: Ουαλέζικο συγκρότημα εναλλακτικής ροκ μουσικής.
Μάθημα της 6ης Δεκεμβρίου 2013: Από τις Θερμοπύλες στην Ουαλία.
Στην ιστορία, στο σχολείο, διδάσκεται με μια σχετική εθνική υπερηφάνεια η Μάχη των Θερμοπυλών του 480 π.Χ. Αυτή με το Λεωνίδα. Δεν ξέρω τι επιπέδου σύνδεση έχει ο σημερινός Έλληνας με τον Σπαρτιάτη φύλακα των στενών (ή με τον Έλληνα του Πόντου ή τον Αιγαιοπελαγίτη, που πολεμούσε στο πλευρό του Ξέρξη), αλλά ξέρω ότι αυτή δεν ήταν η μοναδική μάχη που εμείς οι Έλληνες δώσαμε εκεί πέρα.
Τον 4ο π.Χ. αιώνα., οι Γαλάτες, όχι πολύ διαφορετικοί από αυτούς του Αστερίξ, που εκείνη την εποχή κατοικούσαν κυρίως στην περιοχή που σήμερα είναι η Ελβετία, η Αυστρία και η ανατολική Γαλλία (αλλά που, σε μικρότερες ομάδες, ζούσαν και τη σημερινή νότια Γερμανία, δυτική Γαλλία, Βέλγιο, βόρεια Ιταλία, Πολωνία, Ουγγαρία και Ρουμανία), ξεκίνησαν μια κίνηση προς τα νοτιοανατολικά, εισβάλλοντας στην εύφορη και με υψηλό πολιτισμό βαλκανική χερσόνησο. Τον 3ο π.Χ. αιώνα έφτασαν πια στην Ελλάδα και το 279 π.Χ. οι Γαλάτες του Βρέννου, αφού έκαναν όργια στο βασίλειο της Μακεδονίας, βρίσκοντας πρόσφορο έδαφος στο χάος που είχαν αφήσει οι πόλεμοι των Διαδόχων μετά το θάνατο του Μεγάλου Αλεξάνδρου, συναντήθηκαν με τον στρατό των Ελλήνων στις Θερμοπύλες.
Οι άντρες του Βρέννου, οι περισσότεροι από την περιοχή που σήμερα γνωρίζουμε ως Κροατία, συναντήθηκαν με ένα συνασπισμό πολεμιστών από την Αιτωλία, τη Βοιωτία, την Αττική και τη Φωκίδα. Οι Έλληνες, έχοντας την ανάμνηση της νίκης κατά των Περσών, φρόντισαν να ταμπουρωθούν στο στενό των Θερμοπυλών. Και τα κατάφεραν περίφημα. Αλλά ο Βρέννος δεν ήταν Ξέρξης. Δεν κάθισε να βλέπει, σαν αγύριστο κεφάλι, τους άντρες του να σκοτώνονται ο ένας μετά τον άλλο από έναν αισθητά πιο μικρό στρατό, επιμένοντας να συνεχίσει μια μάχη που δεν είχε νόημα. Έστειλε το μισό του στρατό από μια άλλη διαδρομή να επιτεθεί στην ανυπεράσπιστη Αιτωλία, αναγκάζοντας ένα μεγάλο κομμάτι του έτσι κι αλλιώς ασθενέστερου ελληνικού στρατού να φύγει από τις Θερμοπύλες για να πάει να προστατέψει την πατρίδα του. Έτσι ο Βρέννος κατάφερε τελικά να περάσει από το στενό, με τον υπόλοιπο ελληνικό στρατό να υποχωρεί μέσω θαλάσσης, με καράβια που ήρθαν να τον παραλάβουν γι' αυτόν το σκοπό.
Οι απώλειες των Γαλατών, όμως, ήταν μεγάλες και το ταξίδι στα βάθη της ελληνικής γης παρατραβηγμένο. Σκοπός του Βρέννου ήταν να φτάσει στους Δελφούς και στους θησαυρούς του ιερού, αλλά στο άγρια ορεινό σκηνικό της περιοχής τον περίμενε ο ανασυγκροτημένος ελληνικός στρατός και τον διέλυσε. Ο ίδιος ο Βρέννος ξεψύχησε λίγες μέρες αργότερα, βαριά τραυματισμένος στη μάχη. Οι Γαλάτες, χωρίς αρχηγό πια, αποφάσισαν να επιστρέψουν στα βόρεια, αλλά τα βάσανά τους δεν τελείωσαν εκεί, αφού ένας άλλος στρατός, αποτελούμενος από Θεσσαλούς και από τα υπολείμματα των Μακεδόνων, τους αποτελείωσε, διώχνοντάς τους οριστικά από την Ελλάδα. Μερικοί προχώρησαν ανατολικά, προς τη Μικρά Ασία, όπου κάποια στιγμή βρήκαν την ησυχία τους. Η περιοχή της Γαλάτειας, στην σημερινή Τουρκία, εκεί που βρίσκεται η σημερινή πρωτεύουσα της χώρας, η Άγκυρα, οφείλει το όνομά της στους άξεστους Γαλάτες του Βρέννου...
Η αποτυχημένη εκστρατεία του Βρέννου έκανε τους υπόλοιπους Γαλάτες να αποφασίσουν να μετοικήσουν πιο δυτικά και να εγκαταλείψουν τις βλέψεις τους για τη Bαλκανική για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα. Η εγκατάστασή τους στη σημερινή Γαλλία όμως, συνέπεσε με τα πλάνα του Ιούλιου Καίσαρα για την επέκταση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Η μεγάλη νίκη του Καίσαρα στην Αλεσία, το 52 π.Χ. σήμανε το θάνατο για περίπου ένα εκατομμύριο Γαλάτες, το 20% του συνολικού πληθυσμού της φυλής, και την αφομοίωση των περισσοτέρων επιζησάντων από τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία και τη λατινική κουλτούρα.
Κάποιοι λιγοστοί, όμως, προτίμησαν την ελευθερία των βρετανικών νήσων και μετοίκησαν εκεί, όπου συνάντησαν κι άλλα κέλτικα φύλα, για να τους ξαναπρολάβουν οι Ρωμαίοι λίγα χρόνια αργότερα. Η σημερινή Ουαλία έγινε κομμάτι της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας το 48 π.Χ. Ονομάστηκε έτσι από τους Ρωμαίους, που χρησιμοποιούσαν το Volcae για τους Γαλάτες του Βρέννου και στη συνέχεια γενικά για όλες τις κελτικές φυλές. Από το λατινικό Volcae, προέκυψε το Wealas της πρώιμης αγγλικής γλώσσας και μετέπειτα το Wales. Αλλά και άλλα ονόματα λαών και περιοχών που βρίσκονται στην άλλη άκρη της Ευρώπης, όπως οι Βλάχοι, αλλά και οι Βαλλώνοι του σημερινού Βελγίου.
Άκουσέ το όλο εδώ:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου