#04. Suede - Bloodsports

[Στο πλαίσιο της Blogovision 2013, το Πο Πο Culture! προσφέρει δωρεάν στους αναγνώστες του σύντομα μαθήματα ιστορίας και λαογραφίας]

Bloodsports: Ορολογία που χρησιμοποιείται στην αγγλική για να περιγράψει τις πολεμικές τέχνες και τα υπόλοιπα σπορ που κατά την άσκησή τους χύνεται ανθρώπινο ή αίμα ζώων. Επίσης, ο τίτλος του πιο πρόσφατου άλμπουμ των Suede.

Μάθημα της 17ης Δεκεμβρίου 2013: Ο Κόμμοδος.

Φυσικά και έχεις δει τον Μονομάχο. Με τον Ράσελ Κρόου - "Ισπανό" και τον Χοακίν Φίνιξ - "Κόμμοδο". Και φυσικά ξενέρωσες στην τελευταία σκηνή, όπου μετά από τόσο έπος, ο αυτοκράτορας πέφτει νεκρός στην αρένα σαν να ήταν το πιο εύκολο πράγμα του κόσμου να σκοτώσεις τον πλανητάρχη μέσα στην έδρα του ενώπιον του λαού του και να μην ακουστεί "κιχ". Φυσικά και όλο αυτή ήταν μια ανόητη μυθοπλασία. Ωστόσο, ένα μεγάλο μέρος της ταινίας δεν ήταν.

Κατ' αρχάς ο Κόμμοδος υπήρχε. Και ήταν Αυτοκράτορας της Ρώμης από το 177 ως το 192 μ.Χ. 15 ολόκληρα χρόνια, δηλαδή, που εκείνες τις περίεργες εποχές ήταν μια από τις καλές επιδόσεις. Οι διάδοχοί του μετρούσαν τη δική τους θητεία κατά μέσο όρο σε μήνες, όχι σε έτη... Αλλά η αλήθεια είναι ότι μέχρι τον Κόμμοδο, τον τελευταίο της δυναστείας των Νέρβα - Αντώνιου, υπήρχε μια τάξη, το χάος ξεκίνησε μετά, όταν παίζανε πέντε αυτοκράτορες παρέα, όμως αυτό είναι μια άλλη ιστορία.

Ο Κόμμοδος (CAESAR MARCVS AVRELIVS COMMODVS ANTONINVS AVGVSTVS), λοιπόν, ήταν από τις χειρότερες μορφές που πέρασαν ποτέ από το αξίωμα αυτό. Γιος του Μάρκου Αυρήλιου, ήταν ο πρώτος (και μέχρι το 337 μ.Χ. ο μοναδικός) που γεννήθηκε κατά την διάρκεια της θητείας του πατέρα του. Είχε κι ένα δίδυμο αδελφό, τον Τίτο Αυρήλιο, που πέθανε 4 ετών, το 165. Είχε κι ένα μικρότερο, τον Μάρκο Άνιο Βέρο, που πέθανε κι αυτός πριν ενηλικιωθεί. Έτσι ο Κόμμοδος έμεινε μόνος διάδοχος. Ως εδώ, ήταν τυχερός. Στη συνέχεια έγινε και μοχθηρός.

Το 177, ο πατέρας του αποφάσισε ότι ήρθε η ώρα να συγκυβερνήσουν και τον έχρισε Αυτοκράτορα και Αύγουστο. Ήταν μόλις 16 ετών. Στα 17 του έμεινε μόνος ηγέτης της Ρώμης, όταν ο γέρος Μάρκος Αυρήλιος δεν άντεξε τις κακουχίες στο μέτωπο του Δούναβη κόντρα στις γερμανικές φυλές και πέθανε το 180 στην Βιντομπόνα (τη σημερινή Βιέννη).

Ο Κόμμοδος μικρός έπασχε από διάφορες ασθένειες και έφηβος έγινε αμέσως στόχος διαφόρων συνωμοσιών. Σε μια από αυτές πρωτοστάτησε η αδελφή του, η Λουσίλα (καλά τα έλεγε το έργο λοιπόν). Όλα αυτά τον έκαναν να φοβάται και τη σκιά του. Τη Λουσίλα την έστειλε εξορία στο Κάπρι (όχι κι άσχημα) και στη συνέχεια την εκτέλεσε (χάλια). Το χειρότερο δεν ήταν ότι έγινε καχύποπτος, αλλά το ότι ήταν εξαιρετικά δειλός. Πράγμα που τον έκανε υπερβολικό σε όλες τις αντιδράσεις του, όταν φοβόταν για τη ζωή του. Οι γύρω του εκτελούνταν ο ένας μετά τον άλλον, για ανόητα λάθη, την ίδια ώρα που ο Κόμμοδος άρχισε να ζει έναν έκλυτο βίο, βλέποντας ότι -αν ήθελε- μπορούσε να κάνει τα πάντα.

Μια από τις συνήθειες που απέκτησε ήταν αυτή της αρένας. Δεν του άρεσε απλά να βλέπει μονομαχίες, ήθελε να γίνει ο ίδιος μονομάχος. Αλλά ο μονομάχος έμπαινε στην αρένα χωρίς να ξέρει αν θα βγει ζωντανός και αυτό, όπως είναι λογικό, δεν έπαιζε για τον αυτοκράτορα. Ο Κόμμοδος, λοιπόν, πάντοτε νικούσε. Μετέτρεψε, μάλιστα, τις μονομαχίες που συμμετείχε σε ένα ιδιαίτερο θέαμα, βάζοντας και λίγο από τα όργια που έκανε πίσω από τα παραπετάσματα. Οι αγώνες του ήταν πάντοτε γυμνικοί, κάτι που οι Ρωμαίοι πολίτες θεωρούσαν ανήθικο. Αλλά ο Κόμμοδος, εκτός από δειλός, καχύποπτος και άγριος, ήταν και εξαιρετικά όμορφος και ήθελε όλοι να θαυμάζουν τα κάλη του.

Ένα από τα πιο αγαπημένα του σόου ήταν να τα βάζει με κουτσούς και τραυματίες πολέμου. Τους μάζευε η φρουρά του από τις φτωχογειτονιές της Ρώμης και του τους παρέθετε στην αρένα, για να τους καθαρίσει. Επίσης σκότωνε ζώα, τα πιο εξωτικά που μπορούσε να βρει, στρουθοκάμηλους, καμηλοπαρδάλεις, ελέφαντες, λιοντάρια... Όλα αυτά του τα κατορθώματα συμβόλιζαν τους άθλους του Ηρακλή, του οποίου πίστευε ότι ήταν απόγονος.

To 192, οι σύμβουλοί του, απηυδισμένοι από την συμπεριφορά του, μετά από μια σειρά αγώνων που σκότωνε εκατοντάδες ζώα κάθε πρωί και δεκάδες ανθρώπους κάθε απόγευμα, κατάφεραν να πείσουν την ερωμένη του να τον δηλητηριάσει. Ο Κόμμοδος έκανε αμέσως εμετό και γλίτωσε και από αυτή τη συνωμοσία, αλλά το μοιραίο τον βρήκε λίγο αργότερα την ίδια μέρα. Υπήρχε plan b και όταν πήγε στα αποδυτήρια για να ετοιμαστεί για την απογευματινή του αρένα, ο Νάρκισσος, ο κορυφαίος Ρωμαίος παλαιστής με τον οποίον ο Κόμμοδος εμφανιζόταν πάντα ντουέτο στις μονομαχίες, τον στραγγάλισε.

Οι αγώνες του Κόμμοδου ήταν ο ορισμός του Blood Sports. Η ρωμαϊκή οικονομία είχε υποστεί τα πάνδεινα την τελευταία τριετία της θητείας του, από τα απίστευτα χρηματικά ποσά που παρακρατούσε για να εισάγει εξωτικά ζώα και να οργανώνει σόου που κρατούσαν μήνες ολόκληρους. Μέχρι και ειδικά όπλα έφτιαξε για να σκοτώνει με όλο και πιο εντυπωσιακούς και κουλούς τρόπους τα αθώα του θύματα. Το τελευταίο άλμπουμ των δανδήδων της δεκαετίας του '90 Suede, είναι μια υπέροχη -και όχι άκαιρη- επιστροφή σ' εκείνη τους την περίοδο. To ονόμασαν Bloodsports προφανώς έχοντας στο νου μια μεταφορική έννοια του όρου, κάτι που έχει να κάνει με τον έρωτα και πώς ματώνει την καρδιά και τέτοια πράγματα ας πούμε, αλλά εγώ ποστάρω εδώ συνδέοντας τα πάντα με κάτι ιστορικό και στην ιστορία ρομαντισμοί δεν χωράνε -μόνο κακός, άσκοπος, υπερβολικός θάνατος.

Άκουσε όλο το Bloodsports εδώ:



Η λίστα με τα καλλίτερα του 2013, μέχρι στιγμής:
05. Vampire Weekend - Modern Vampires Of The City
06. Arcade Fire - Reflketor
07. The Veils - Time Stays, We Go
08. The National - Trouble Will Find Me
09. Chvrches - The Bones Of What You Believe
10. Jagwar Ma - Howlin'
11. Gogol Bordello - Pura Vida Conspiracy
12. Anna Calvi - One Breath
13. Cults - Static
14. Josh Ritter - The Beast In Its Tracks
15. The Joy Formidable - Wolf's Law
16. Sigur Ros - Kveikur
17. Steve Mason - Monkey Minds In The Devil's Time
18. Foals - Holy Fire
19. Mazzy Star - Seasons Of Your Day
20. Rotting Christ - Κατά Τον Δαίμονα Εαυτού
21-30: Όσα έμειναν απέξω